|
وقتی که عاشقش می شوی حتی به ذهنت هم خطور نمی کند که روزی رویش دست بلند کنی یا بخواهی صورتش را کبود کنی! ولی تجربه نشان می دهد که احتمال این وقایع زیاد است. از خودمان زیاد دور نبینیم. کسانی که به دلیل همسر آزاری پله های دادگاه را به امید طلاق طی می کنند روزی مثل من و شما وقتی به هم می رسیدند در عرش سیر می کردند و زمان برایشان متوقف می شد. پس چه می شود که لیلی و مجنون به آزار جسمی و روانی هم می پردازندو از هم متنفر می شوند؟ این سؤالی است که همه ما قبل از پیش آمدنش باید به آن فکر کنیم، مبادا دامنگیر ما نیز بشود.
بر اساس یک تحقیق که با بررسی از زنان متاهل شهر تهران انجام شده، 9/87 در صد آنها از همسر آزاری روانی، و 9/47 درصد از همسر آزاری جسمی رنج می برند. این درصد بالا واقعیتی است که جوانان ایرانی را در کام خود می کشد. قصد آن را نداریم که به تعریف و بررسی انواع همسر آزاری بپردازیم و نمی خواهیم انگشت اتهام را به سوی مردان خشمگین و زنان غضبناک دراز کنیم. بلکه می خواهیم نگاهی به خودمان بیندازیم و ببینیم که می خواهیم در خانواده آینده مان چه جایگاهی داشته باشیم. آیا فردی خواهیم بود که همه از او می ترسند و از این رو به او احترام می گذارند و یا فردی که اعضا خانواده دوستش دارند و با او صمیمی هستند. افرادی که در خانواده هایشان شاهد برخورد جسمی و یا روانی بین پدر و مادر بوده اند به گونه ای همسر آزاری را آموخته اند و احتمال بروز این پدیده در افرادی که در کودکی از دست کسانی که دوستشان داشته اند _مانند والدینشان_ کتک خورده اند بیشتر است. اما آیا این دلایل می توانند توجیه خوبی باشند؟ آیا هرکسی که در این شرایط قرار بگیرد اجازه دارد به آزار همسر خود بپردازد؟ آزادی واژه ایست که در قرن حاضر بسیار به آن پرداخته شده و نهایتاً جوامع غربی اینگونه تعریفی را برای آن ارائه داده اند که هر کس آزاد است هرکاری که دوست دارد انجام دهد به شرط آن که به دیگران آسیبی نرساند. حال خوب است ما نوع جدید از آزادی را تجربه کنیم. خودمان را از محیطی که در آن زندگی می کنیم و شرایطی که بر ما تحمیل می کند آزاد کنیم. از شر تفکرات نادرستی که بر جامعه غالب شده خلاص شویم و نگذاریم که نحوه برخورد اطرافیان، شخصیت ما را شکل بدهد. یک انسان آزاد باشیم و خودمان تصمیم بگیریم که از چه چیزهایی الگو بگیریم و چه چیزهایی را فراموش کنیم. مقاومت در برابر تأثیرات محیط کاری مشکل اما شدنی است. بیایید آینده را برای خودمان تجسم کنیم. مطمئناً می خواهیم خانه ای با فضای آرام و به دور از تشنج داشته باشیم. می خواهیم عشق بین ما همسرمان در حال موج زدن باشد. می خواهیم فرزندانی سالم و خوشحال تربیت کنیم. می خواهیم . . . در واقع تحقق همه این آرزوها به خودمان بستگی دارد. به نگاه ما به زندگی و همسرمان. هر میزان علاقه، عشق، احترام و شادی را که تقدیم کنیم همان قدر دریافت خواهیم کرد. تفاهم را به این معنی بدانیم که هر کدام خواستار ترقی و پیشرفت دیگری باشد. خانه را به میدان جنگ تبدیل نکنیم و خودمان و همسرمان را دو طرف طنابی نبینیم که هر کس مشغول کشیدن آن به سمت خودش است. تماميّت و جامعيّت روابط بايستي پيوسته مورد توجّه دقيق قرار گيرد و حقوق و شئون اعضاء، کلّ محترم و محفوظ باقي ماند. ناراحتي هر يک بايد ناراحتي عموم تصوّر شود و راحت و آسايش هر عضو راحت و آسايش اعضاء ديگر و بالاخره اعتلاء و افتخار هر فرد اعتلاء و افتخار ساير افراد تلقّي گردد. اگر محّبت و اتّفاق در يک خانواده مشهود باشد، آن خانواده ترقّي خواهد کرد، نوراني و روحاني خواهد شد، امّا اگر خصومت و نفرت در آن وجود داشته باشد، ويراني و پريشاني اش مسلّم است.
سایت کانون زنان ایراني پایگاه خبری آفتاب
|
