(نگاه كن و ببين كه تنها نيستي

در سراسر اين دنياي وسيع بي‌انتها

در زير تمام اين سقفها

تا جايي كه چشم كار مي‌كند

و حتی آنجا كه نمي‌بيني

مردمي زندگي مي‌كنند

سالها پيش، وقتي تو نبودي، مردمي در اين دنياي قديمي زندگي مي‌كردند

و باز پس از تو، تا سالهاي سال، كساني زندگي خواهند كرد )

من یک جوان صد در صد ایرانی هستم . جوانی که از والدین ایرانی به دنیا آمده و با فرهنگ ایرانی بزرگ شده است . اما امروز و بعد از ۱۶ سال باید با هزار نگرانی از اینکه فردا چه خواهد شد و چه خواهد آمد زندگی کند . من با اینکه یک ایرانی هستم حق تحصیل ندارم و نمی توانم به مشاغل دولتی مشغول شوم . تمام اینها به این دلیل است که من و هم کیشان من در قانون اساسی تعریف نشده اند و از نگاه قانون اساسی که ۲۵ سال قبل به وسیله عده ای که از حیث سطح تفکر هزار سال از ما و امروز ما فاصله داشته اند نگاشته شده است من یک انسان به حساب نمی آیم و این دلیلی است تا افرادی که تنها چیزی که برایشان اهمیت ندارد هویت و حقوق مسلم افراد است تا توانند در بدبخت ساختن من بکوشند . ۱۶ سال از عمر من می گذرد و در طی این مدت از سوی هموطنان صد در صد ایرانیم چه سختی ها که بر من تحمیل نشده است و اینک و در آستانه ورود به مهمترین اعصار زندگی ام نمی دانم چه بر من خواهد گذشت ؟ آیا می توانم در مملکتی که مردمش بی نهایت اقلیت ستیز هستند جان سالم به در ببرم ؟ آیا فردا فرزندانم نیز مانند من ناچار خواهند بود درب های دانشگاهها را با حسرت نگاه کنند و ننگ زجر آور تبعیض را دردمندانه متحمل گردند ؟ 

  در سایت شبکه خبری مسیحیان فارسی زبان مشغول وبگردی و خواندن اخبار بودم . در این بین دو خبر متفاوت توجه مرا به سوی خود جلب کرد . دو خبر با محتوای کاملا متفاوت که یکی احساس افتخار را در من به وجود می آورد و یکی شرم را در وجودم تقویت می کرد تعظیم یهودیان سراسر دنیا به ایران ! این خبر را در شرایطی می خوانید که ایران بزرگترین دشمن اسرائیل در جهان است .