|
سه شنبه, 12 دی 1385 04:05 |
|
تعداد بازدید :6190 |
|
چند خط به آنانی که از مانند همه زیستن گریزانند انسانها اهداف مختلفی را در زندگی ها شان دنبال می کنند که مطابق علایق و استعداد های آن ها متفاوت هستند . اما یک نکته میان تمام این هدف ها مشترک است و آن اینکه همه آنها گویای تعبیراتی هستند که اشخاص از موفقیت در ذهن خود دارند . به عبارت دیگر اهداف مختلف انسان ها همان تصاویری هستند که آنها از موفقیت در فکر خویش می پرورانند . بر این اساس موفق شدن هدف نهایی تمام انسان ها در زندگی است و تصمیمات انسان در زندگی تا حد زیادی تابع این هدف نهایی آن ها است . با قبول این مسئله در این مقاله می خواهم تا از آنچه که تا کنون درباره موفقیت و راههای رسیدن به آن می دانم کمک گرفته و چند سطری را در پاسخ به سوال پیچیده چگونه موفق شویم ؟ بنویسم . طبیعی است که اطلاعات یک جوان تازه به دوران رسیده چندان هم جامع و کامل نیست؛ اما چیزی که هست خواندن همین اطلاعات دست و پا شکسته هم خالی از لطف نیست .
بهترین راه برای پاسخ به سوالاتی که به چگونه زندگی کردن می پردازند، تجربه است . زیرا تنها تجربه است که می تواند تمام زیر و بم های زندگی دراين دنیا را به انسان نشان دهد . اما با همه اینها راه پرکار بردی نیست . زیرا هر انسانی تنها یک بار زندگی می کند و این زندگی برای تجربه کردن خیلی خیلی کوتاه است . ناچار باید از یک راه میان بر رفت. مثلا با آینده نگری قدم برداشت و یا از تجربیات دیگران استفاده کرد که این آخری به خصوص خیلی موثر است و راهی است که هر کس آن را پیموده ضرر ندیده است . برای این منظور باید مطابق با اهداف خود، الگو یا الگوهای مناسبی را برگزینیم و آنها را فقط الگوی خود قرار دهیم . یعنی از تجربیات شان استفاده کنیم؛ نه اینکه از آنها تقلید صرف و کورکورانه کنیم که این به مراتب از بی الگو بودن زیانمند تر است . بر این اساس ما می توانیم مسیر کلی زندگی خود را برگزینیم . این تا حدی زندگی ما را هدفمند می سازد و از اینکه راههای اشتباه رفته دیگران را تکرار کنیم جلوگیری می کند . اما در عین حال نمی تواند به تنهایی ضامن موفقیت ما باشد . ما نیاز داریم تا با یک برنامه به مراتب جزئی نگر تر پیش برویم و بدانیم مثلا در این مرحله چه باید بکنم . از سوی دیگر برنامه ای که ما در زندگی خود پیاده می کنیم لازم است تا با شرایط و خصوصیات شخصی ما نیز سازگار باشد و به صرف اینکه من با فلان دانشمند یا هنرمند هدف مشترک دارم، نمی شود مسیر زندگی او را در زندگی خود به کار برد. در حقیقت ما باید در کنار شروع یک زندگی جدید و هدفمند ؛ خودِ سابقمان را هم کاملاً کنار نزنیم و همیشه به یاد بیاوریم که انسانهایی با خصوصیات خودمان هستیم و تنها با یک دید درست از خودمان است که می توانیم موفق شویم . پس به اینجا رسیدیم که باید یک برنامه ریزی به مراتب ملموس تر از برنامه ی کلی زندگی خود نیز داشته باشیم . مثلا باید به خوبی بدانیم که در موقعیت کنونی خودمان چگونه می توانیم با یک حرکت مفید و در عین حال هدفمند یک قدم به هدف اصلی خود نزدیک تر شویم . طبیعی است که تهیه چنین برنامه ای باید با آینده نگری انجام گیرد . همچنین در عین اینکه دیگران می توانند به ما خیلی کمک کنند؛ اما تدوین گر اصلی این برنامه باید خود خودمان باشیم . هیج کس بهتر از خود ما نمی تواند برای زندگی مان برنامه ریزی کند . این شاید مطمئن ترین روش موفق شدن در زندگی باشد؛ راهی که بزرگترین های تاریخ آن را بارها آزموده اند و به کمک آن به اهداف عالی خود دست یافته اند . واقعیت مطلب این است که آینده به کسی تعلق دارد که می داند چگونه زندگی کند و منتظر معجزه یا چیزی شبیه به آن نباشد . برای اینکه بتوان از عادی بودن و عادی زندگی کردن رها شد ناچار باید به آب و آتش زد و شهامت این را داشت که متفاوت بودن از سایر مردم را با تمام سختی هایش پذیرفت . چنانکه بزرگی می گوید : انسان تا خود را با مافوق آنچه هست بر نیانگیزد ؛ مخلوقی ضعیف و ناچیز است . .......
|
