در فکر فرو رفتم. آخر این همه مشکل و بحران از کجا آمده؟ با وجود چنین مصایبی عاقبت این دنیا چه خواهد شد؟ آیا با این همه کشتار و انفجار در عراق کسی زنده خواهد ماند؟ احتمالا اگر زنده ای هم باقی ماند فرار را بر قرار ترجیح می دهد. بحران های محیط زیست چه طور! با وجود افزایش آلودگی آب، هوا و خاک بی شک جنگ های آینده بر سر غذا و آب است و انسان مانند حیوانات به اصل تنازع بقا خواهد رسید. تازه اگر انسان از این مشکلات جان سالم در برد آیا کسی خواهد توانست این مردم افسرده و ناامید را جانی تازه بخشد و آنها را شاد کند؟ یا اینکه هر کس برای کسب لحظه ای شادی هرچند پوچ و کذایی به مواد مخدر رو آورده و زندگی خود را به ورطه نابودی می کشاند. موادی که هر روز در رنگ ها و طرح های مختلف تولید و عرضه می شوند. با این اوضاع و احوال احتمالاً دیگر خانه و خانواده ای هم باقی نخواهد ماند و تمامی حریم ها شکسته خواهد شد و این دفعه به جای شهاب سنگ ها، عامل تخریب و نابودی زمین، انسان ها خواهند بود .

به خودم آمدم. دیدم مشکلات چون هاله ای دنیای امروز را احاطه کرده است. بر طبق اصول عقلانی هر معلولی مستلزم داشتن علتی است، پس این مسایل هم علتی دارد. وقتی خوب بنگریم می فهمیم تمامی این دردها و رنج ها از منبع مشابهی سرچشمه می گیرند که از طریق رقابت های بین المللی و اعتراضات علیه آنها رفع نخواهد شد و یافتن راه حل اصلی برای این مشکلات نیازمند تغییری بنیادی در ذهن وفکر مردم است. اگر قلب مردم با محبت خالصانه نسبت به تمام نفوس سرشار باشد، آیا دیگر کسی حاضر می شود دیگران گرسنه و تشنه باشند، در جنگ کشته شوند و یا مورد ظلم قرار گیرند، و او با خیال راحت زندگی خود را بکند. اگر انسان خود را مسئول رفاه خود و دیگران بداند دیگر چنین ظلم ها و بی عدالتی هایی رخ نخواهد داد. و زمانی که فرد فرد ما زندگی خودمان را بر اساس محبت و خدمت به خلق متمرکز سازیم به دنیایی مملو از عشق خواهیم رسید.

بیایید به جای حرف زدن عامل باشیم که دنیای امروز محتاج عمل است و وقت آن رسیده که هر فرد انسانی در خود احساس مسؤولیت برای رفاه و سعادت همه هم نوعان خود نماید. پس تلویزیون را خاموش می کنم و فرصت را از دست نمی دهم؛ چرا که این وقت را دیگر نبینم و این زمان را هرگز نیابم.

افزودن جدید نوشتن نظر

نام: ایمیل:   عنوان: قالب نوشته:         -رنگ-آبی کمرنگسیاهآبیبنفشخاکستریسبزلیموییقرمز آلبالوییسرمه ایزیتونیزرشکیقرمزنقره ایآبی سیرسفیدزرد -اندازه-ریزکوچکمعمولیبزرگبسیار بزرگ     کد آنتی اسپم نمایش داده شده در عکس را وارد کنید.

نارون  - آگاهي مبناي اقدام سنجيده است |1386-6-31 04:21:16 به مطلب دقيقي اشاره نموديد. شايد هر كس فكر كند ايجاد صلح ، روابط دوستانه يا خيلي از كارها به روساي امور مربوط است اما واقعيت اينست كه تا زماني كه خود را در سرنوشت بشريت دخيل ندانيم و فكر كنيم كه اين كارها مربوط به به سايرين است ، قدم مثبتي برداشته نخواهد شد اما تصور بفرمائيد اگر هر كس نقش خود را در ايجاد باور ها و عادت هاي مثبت در جامعه بپذيرد ، ابتدا بنيان خانواده ها مستحكم خواهد شد و در نتيجهء آن ،روابط اجتماعي سالم و مناسبي شكل خواهد گرفت و ارتباط جوامع مختلف نيز در پي آن بر اساس اصول متين و صحيح برقرار خواهد شد ام�...

نايئ |1386-6-30 23:25:55 دوست عزبز حق با تو است انشاءلله كه در ايده ات موفق باشي. آري بايد كار كرد و بر اساس هدايت الهي تلاش نمود.

هديه |1386-6-30 22:45:59 شيدة عزيز، من هم موافقم كه بايد عمل كرد و اگر به موقع عمل نكنيم، خيلي دير ميشود. اما شايد علتي كه خيلي از ما كاري را كه بايد انجام نمي دهيم اين است كه نمي دانيم چه كار بايد كرد. مثلا راه صحيح ابراز محبت چيست يا براي حل مشكلات ديگران چه اقدامي بايد انجام داد. نظر شما در اين مورد چيست؟

Powered by !JoomlaComment 3.26

3.26 Copyright (C) 2008 Compojoom.com / Copyright (C) 2007 Alain Georgette / Copyright (C) 2006 Frantisek Hliva. All rights reserved."