بنابه اين گزارش نشانه های رشد اقتصادی در پنجاه کشوری که کمترين توسعه را داشته اند به چشم می خورد.توليد ناخالص ملی اين کشورها و همزمان ميزان صادرات آنها درحال افزايش بوده است.
مشکل اينجاست که اين کشورها، از جمله شامل آنگولا، سودان، کامبوج و يمن، هنوز فوايد اقتصادی آن را درو نکرده اند.
گزارش سازمان ملل می گويد که جمعيت اين کشورها همچنان در فقر به سر می برند و آزادسازی تجارت جهانی آنقدر فراگير نبوده است که اوضاع را بهبود بخشد.
نويسندگان اين گزارش می گويند که در اين پنجاه کشور، فقر پديده ای جمعی است و تجارت بين المللی که بايد به کاهش فقر کمک کند واقعا موثر نبوده است.
اين گزارش به ذکر چندين دليل می پردازد که از جمله ادامه وابستگی کشورهای فقير به سرمايه خارجی و همچنين بدهی خارجی است.
به علاوه نوسان در بهای کالاها، رشد شديد جمعيت، مناقشه و اپيدمی ايدز از ديگر علل اين وضع است.
سازمان ملل متحد می گويد اين طور نيست که آزادسازی تجاری به راحتی و خود به خود به کاهش فقر منجر شود.
کل اين فرآيند نيازمند شفاف سازی است و برای آنکه تجارت به ابزاری واقعی برای کاهش فقر بدل شود بايد سياست های ملی و بين المللی هماهنگ شوند.
منبع