مدتها برايم سؤال بود كه چرا پدر و مادرم دوست ندارند در سياست دخالت كنند؟ هيچ وقت در خانه ي ما عليه حزبهاي سياسي چيزي گفته نمي شود؟ چرا كارهاي آنها اصلاً براي پدر و مادرم مهم نيست؟ چه عيبي دارد كه در سرنوشت كشورمان شركت كنيم؟ چرا بايد انسانهايي كه مطيع حكومت كشورشان هستند و به حكومت احترام مي گذارند، در فعاليتهايي كه به بهتر شدن اوضاع كشور كمك مي كنند، شركت نكنند؟ آيا آنها انسانهاي بي مسئوليتي هستند؟

به نظر میآید که این سؤال بسیار اساسی است، ولی اگرکمی دقیق تر بنگریم متوجه خواهیم شد که این سؤال ثانویست، یعنی سؤالی مهم تر قبل از پرداختن به این که چه باید کرد وجود دارد “مشکل چیست؟” و اگر ما به این پرسش جواب درست، دقیق و کامل بدهیم به جواب چه باید کرد هم نزدیک تر می شویم زیرا تشخیص، نیمی از درمان است و گاه تمام درمان.

يادم مي آيد يكي از دوستان مسلمانم مي گفت حضرت زرتشت پيامبر بر حقي نبوده است، چون پيروانش دو جور خدا دارند: اهورامزدا يعني خداي خوبي و اهريمن يا شيطان، پس زرتشتيان مشرك هستند. البته در اينجا نمي خواهم در مورد حضرت زرتشت و عقايد پيروانش صحبت كنم، آنچه مرا به ياد این سخنِ دوست عزيزم انداخت، سريال اغماء بود. شباهتي بين عقيده ي زرتشتيان به وجود اهورا مزدا واهريمن با ماجراي الياس و خدا نمي بينيد؟

وقتی که بابک جریان زمین خوردنش را تعریف کرد، نتوانستم جلوی خودم را بگیرم و به شدت خندیدم. اما وقتی چشمم به اخمهای مامان افتاد، خنده ام خشک شد. مهمانان که رفتند، فوری گفت: "چند بار باید بهت بگم اینقدر بلند نخند. اصلاً از همون موقع که بهت اجازه دادم جلوی مهمونا بلوز قرمز بپوشی می دونستم امشب یه مشکلی پیش می آد. آخه تو چرا به فکر خودت نیستی؟"

وقتی حدود یک ماه پیش لینکی با عنوان ازدواج موقت دریافت کردم و سری به آن وبلاگ زدم، آنچه را جلوی چشمانم می دیدم باور نمی کردم. دردی سنگین را روی سینه ام احساس می کردم. چطور ممکن است انسان هاییاینچنین نادان، در قرن بیست ویکم و وجود داشته باشند که فقط می خواهند خودشان را فریب دهند و اعمال فاسد خود را توجیه کنند. انسان هایی که به اسم دين وشرع و سنت، می خواهند امیال نفسانی خود را ارضا کنند.

لحظه ای بایست! دنیا به کجا می رود ؟ این همه انسان به کدام سمت و به سوی کدامین هدف در حال دویدن هستند؟و... آیا تا حال با خود اندیشیده ای که آنچه امروزه مردم می پرستند، نجات دهنده ی آنهاست یا نه؟ آیا این همه جنگ و ستیز نهایتاً اتحاد و دوستی را به ما می دهد؟ آیا کودکان و نوجوانان امروز ما آینده درخشانی را به دفتر تاریخ هدیه می دهند؟ و آیا های دیگر که هر کدام جواب هایی دارند که فقط به اندیشه و عمل نیازمند است.

چهار چيز را در نظر بگيريد. تخم مرغ، هويج، دانه قهوه در برابر آب جوش . تخم مرغ در برابر آب جوش سفت مي شود و هويج در برابر آب جوش نرم مي شود . اما دانه قهوه طعم و بوي خود را به آب جوش مي دهد . در دو مورد اول، هويج و تخم مرغ ماهيت خود را در برابرآب جوش تغيير مي دهند اما در مورد دانه قهوه، اوست كه ماهيت آب جوش را تغيير مي دهد.  

از دماغ فیل افتادن، یکی از مثل هایی است که برایم جالب و البته مسخره بود. هنگامی که داستانی که از آن نشأت گرفته است را شنیدم برایم خنده دار تر شد. شاید شنیدنش برای شما هم جالب باشد که این مثل را به کشتی نوح پیامبر نسبت داده اند.

وقتی بخشی از بیانیه جامعه اطلاعاتی کمیسیون اروپا را مشاهده کردم،مبنی بر اینکه کودکان حق دارند آزادانه از اینترنت استفاده کنند،چت کنند،آموزش ببینند یا بازی کنند، اما برای استفاده آزاد شبکه ای باید در برابر خطرها یی که از سوی بزرگسالان آنها را تهدید می کند محافظت شوند؛ به فکر فرو رفتم که آیا اکثر کودکان و نوجوانان اطلاعات کافی از خطرهای اینترنت دارند؟