آنفولانزا یك بیماری ویروسی است كه بخش‌های بالایی مجراهای تنفسی را درگیر می‌كند. این بیماری به‌ناگاه رخ می‌دهد و نشانه‌هایی مانند تب، كوفتگی و درد در بدن، سر درد، خستگی، از دست دادن اشتها، سرفه‌ی خشك وگلوی دردناك یاخشك را بروز می‌دهد. انفولانزا با سرماخوردگی تفاوت دارد؛ به طور معمول نشانه‌های آنفولانزا شدید‌تر است و بیمار اغلب نسبت به سرماخوردگی زمان بیش‌تری از كار و مدرسه بازمی‌ماند.
بیش‌تر مردم بدون مشكل جدی از این بیماری رهایی می‌یابند، اما گاهی بیماری به عفونت باكتریایی، از جمله عفونت گوش، عفونت سینوس‌ها یا عفونت مجراهای تنفسی(برونشیت)، می‌انجامد. البته، با نگهداری مناسب از بیمار در خانه می‌توان از این عفونت‌ها پیش‌گیری كرد. در برخی بیماران ممكن است عفونت‌های دردسر سازتری مانند نومونیا به وجود بیاید. بیمارانی كه در خطر چنین عفونتی هستند و باید در بیمارستان بسری شوند، عبارت‌اند از: بچه‌های كم سن، بزرگسالان ۶۵ ساله یا بیش‌تر و كسانی كه ناراحتی‌های پزشكی جدی دارند.

وطنم ایران است
با تو می‌گویم ای اهل دیار کانادا
یا تو که تاج محل سایه فکنده به سرت
گوش کن ساکن شهر نیویورک
گوش کن اي افغان 

وطنم ایران است
کشورم پادشه عید و گل و بستان است
میهنم مهد دو سلطان بهارستان است
مردمش ایرانی

1) هر شخص داراي سلول هاي سرطاني در بدن خود است .اين سلول هاي سرطاني در آزمايشهاي استاندارد خود را نشان نمي دهند تا آنکه به مقدار چند ميليارد سلول افزايش يابند. زماني که پزشکان به اشخاص مبتلا به سرطان اعلام مي کنند که ديگر در بدن آنها سلول سرطاني وجود ندارد ، اين حالت فقط بدان معناست که آزمايشها ديگر قادر به رديابي و پيدا کردن سلولهاي سرطاني نيست زيرا آن سلول ها به مقدار قابل رد يابي شدن در بدن وجود ندارند.

در خیابان قدم می زدم و به جامعه ای که در آن زندگی می کنیم فکر می کردم. در این فکر بودم که آیا من هم می توانم در حل مشکلات جامعه خدمتی کنم؟ جلوی مغازه ای ایستادم. چشمم به عروسک زیبایی برخورد. خواستم قیمتش را بپرسم که ناگهان توجهم به حرف های دختربچه ای که با گریه همان عروسک را از مادرش درخواست می کرد جلب شد. مادر بیچاره با چشمان پر از اشک و گاهی معصومانه به او می فهماند که پول کافی برای خریدن آن عروسک را ندارد.اشک های آن کودک آن چنان دردناک بود که طاقت ماندن در آن جا را از من گرفت. سرم را پایین انداختم و به راهم ادامه دادم. فکر آن دختر بچه از ذهنم بیرون نمی رفت که ناگهان با صدای پسر بچه ی دست فروش به خود آمدم. ملتمسانه به طرفم آمد و گفت: "دختر خانم، یه آدامس از من بخر. به خدا اگه امشب واسه خواهرم غذا نگیرم از گرسنگی طاقت نمی آره" حرف های او لرزه بر تنم انداخت. دست در کیفم بردم و آدامسی از او خریداری نمودم. نگاه رضایت در چشمان آن کودک برق می زد. دستی بر سرش کشیدم و به کنار خیابان رفتم تا سوار تاکسی شوم. پیرزنی در چند قدمی ایستاده و منتظر تاکسی بود. بعد از چند دقیقه تاکسی جلوی پایم ترمز زد. در حال سوار شدن به ماشین بودم که پیرزن به من نگاهی انداخت و گفت: "ببینم جوون این پول برای کرایه این ماشین کافیه؟" 50 تومان در دستش بود و نگاه امیدش به من. با لبخند به او گفتم: "آره بیا سوار شو" در بین راه به بهانه خرد کردن پول به او گفتم: "پولت را به من بده. من بهش می دم." نگاه تشکر آمیزی به من کرد. احساسش را می فهمیدم. این گونه افراد را به وفور در اطرافمان می توانیم ببینیم.

محققان، اطلاعات کمي راجع به خنديدن و اثرات آن بر روي مغز دارند، اما چيزي که مشخص است، آن است که خنده اثراتي مثبت بر روح و جسم مي گذارد. خنده براي قلب، رگ هاي خوني، کاهش هورمون هاي استرس زا، گردش خون و عملکرد صحيح فعاليت هاي بدن بسيار مفيد است و اثرات مثبت و محکمي را بر سلامت روان و تحکيم روابط فاميلي به جاي مي گذارد و احساسات منفي از قبيل: افسردگي و عصبانيت را از بين مي برد. تاثير بر هورمون ها خنده موجب کاهش هورمون هاي استرس زا مانند: کورتيزول، آدرنالين(اپي نفرين) ، دوپامين و هورمون رشد مي شود. در اثر خنديدن، ميزان هورمون کورتيزول، 39 درصد و ميزان هورمون آدرنالين 70 درصد کاهش مي يابد. همچنين باعث افزايش مقدار هورمون هاي سلامتي از قبيل: آندورفين و نوروترانسميتر مي گردد. آزادسازي احساسات تا به حال برايتان پيش آمده که بگوييد، دلم گرفته و نمي دانم بايد گريه کنم يا بخندم؟ آيا بعد از خنديدن، اين اتفاق برايتان رخ مي دهد؟ به طور کلي، خنده باعث آزاد سازي احساسات مي گردد. خنديدن، يک احساس آرامش را برقرار مي کند. جالب است بدانيد کسي که مي خنداند، بيشتر از شنونده اثر مفيد بر بدن خود به جاي مي گذارد. کارکرد دروني بدن وقتي مي خنديد، ورزش انجام مي دهيد. شکم شما شروع به حرکت مي کند، شانه هايتان شروع به لرزش مي کند و عضلات شما آرامش مي يابد و بالاخره براي سلامت قلب بهترين و آسان ترين کار است

 چند روز است كه آتش جنگ و خونريزي در غزه برافروخته است و مردمان بي گناه بسياري از مردان و زنان و كودكان، كشته و زخمي شده و انسان هاي بسياري داغدار و سوگوار شده اند. از وقايع و فجايعي كه اتفاق افتاده است، نه تنها قلب آنهايي كه قرباني اين جنگ و خشونت هستند، به درد آمده است؛ بلكه مردم بسياري در سراسر جهان، به صورت هاي مختلف، حزن و تأسف عميق خود را از اين حوادث دهشت زا ابراز داشته اند. همه ي اين وقايع در سرزمين مقدسي اتفاق مي افتد كه سرزمين پيامبران الهي است كه براي هدايت و محبت و آسايش و سعادت بشر ظاهر شده اند. اين سرزمين براي مردمان بيشماري از اديان مختلف، مقدس است و همه ي آنان آرزوي آباداني و آرامش و صلح و صفا در آن را دارند. با اين همه، همه ي اهل عالم ناظرند و كودكان و زنان و مردان در غزه در وضعيت اسف باري كشته و زخمي و آواره مي شوند. من نمي خواهم از ديدگاه سياسي اين وقايع را بررسي كنم، چون نه كارشناس مسائل سياسي هستم و نه قصد دخالت در امور سياسي را دارم؛ بلكه از لحاظ انساني به آن توجه مي كنم، به عنوان يك انسان كه نگران وضعيت نابسامان هم نوعان خود است و نمي تواند نسبت به كشته و زخمي شدن كودكان و مردم غير نظامي بي گناه، بي تفاوت باشد.