تکراری سیرین چاپ
مقالات شما
يكشنبه, 01 بهمن 1385 03:18
تعداد بازدید :5905

 

موضوعي را كه مي خواهم بازگو كنم يك موضوع تكراري ست . تكراري اما شيرين . موضوعي كه خيلي ها راجع به آن گفته اند. موضوعي كه مقدس ترين افراد روي زمين؛ يعني پيامبران آن را در بطن برنامه هاي خود قرار داده اند و هر يك در زمان خود و متناسب با آن زمان آن راتحقق بخشيده اند. موضوعي كه امروزه خيلي از بزرگان، سخت در تلاشند تا آن را به وجود آورند؛ اما افسوس كه نمي توانند؛ نمي توانند و نمي دانند كه هر فرد بايد خودش خود را اصلاح نمايد و بينش خود را نسبت به جهان اطراف و انسان هاي اطراف خود تغيير دهد. آن موضوع  « وحدت جهاني » است .

 

 

موضوعي را كه مي خواهم بازگو كنم يك موضوع تكراري ست . تكراري اما شيرين . موضوعي كه خيلي ها راجع به آن گفته اند. موضوعي كه مقدس ترين افراد روي زمين؛ يعني پيامبران آن را در بطن برنامه هاي خود قرار داده اند و هر يك در زمان خود و متناسب با آن زمان آن راتحقق بخشيده اند. موضوعي كه امروزه خيلي از بزرگان، سخت در تلاشند تا آن را به وجود آورند؛ اما افسوس كه نمي توانند؛ نمي توانند و نمي دانند كه هر فرد بايد خودش خود را اصلاح نمايد و بينش خود را نسبت به جهان اطراف و انسان هاي اطراف خود تغيير دهد. آن موضوع  « وحدت جهاني » است . موضوعي  بزرگ و وسيع؛ اما در عين حال لازم براي حيات حتي هر خانواده و پس از آن جامعه و در بعد كلي، جهان. از جمله ي اين اتحادها اتحاد درنفوس و اموال است به معني اينكه هر انساني در زندگي مساوات و مساوي بودن را در اموال فراموش ننمايدو براي بدست آوردن پول بيشتري حق ديگران را ضايع نكند؛ بكه همانطور كه خود از نعمات الهي بهره مي برد، ديگران را نيز از اين نعمات بهره مند نمايد. اتحاد ديگري كه بسيار حائز اهميت است، اتحاد در مقام است؛ به اين معني كه من خود را برتر و بهتر از ديگران تصور نكنم؛ چه كه هنگامي كه برتري به ميان آمد عالم خراب شد و ويران مشاهده گشت؛ چرا كه منبع و سرچشمه ي آفرينش همه ي انسان ها يكي است.

من به عنوان يك جوان اگر برعقيده و نظر و مليت خود تعصب داشته باشم اين مغاير صلح و وحدت است. من اگر به عنوان يك جوان و يك فرد فقط ايراني زبانان را دوست بدارم و از مردم كشورها و زبان هاي گوناگون بيزار باشم به انتظار صلح ننشينم. بايد به اين بينش برسم كه مهم نيست كه من ايرانيم و ديگري انگليسي، من مسلمانم و ديگري يهودي، من سفيدم و ديگري سياه؛ بلكه نكته ي مهم اين است كه همگي انسانيم؛ همگي مخلوق خداوند بي همتاييم؛ خداوند وجود همه ي مارا با عشق و محبت خود سرشت و از ما خواست كه با يكديگر اينگونه باشيم و از اين وديعه ي الهي استفاده كنيم. مهم اين است كه روح خدايي در درون همه ي ما دميده شده، پس چرا به واژه هايي بسنده كنيم كه دروازه ي صلح را به رويمان مي بندند و به ما امكان انديشيدن نمي دهند؟

صادق هدايت نويسنده ي تواناي ايراني در كتاب « فرهنگ عاميانه ي مردم ايران» تحقيقي بر روي فرهنگ عاميانه ي جهاني انجام داده است. اينكه فرهنگ عاميانه چيست؟ و كي به وجود آمده؟ اما نكته ي قابل توجه و مهم در نوشته هاي اين نويسنده ي گرانقدر اين است كه بر اساس تحقيقات او هر ملتي و هر سرزميني فرهنگ عاميانه ي مخصوص به خود را دارد كه بر اساس اعتقاداتشان شكل گرفته. يكي از اين فرهنگ ها شكل گيري ترانه است كه در هر سرزميني آهنگ هاوآواهاي موزون خاص آن ملت جلوه گر است، اما نكته ي قابل توجه در اين ترانه ها اين است كه مفهوم همگي آن ها يكي ست و وحدت مفاهيم در اين ترانه ها به وضوح مشخص است و اين اشاره به آن دارد كه منشا ملل و اقوام مختلف يكي بوده و در ابتدا در كنار هم مي زيسته اند و اين تنها يكي از نشانه هاي وحدت انسان ها با يكديگر است؛ انسان هائي كه از همان ابتدا به محبت و عاطفه، به وحدت و صلح نيازمند بوده اند و براي رسيدن به آن حتي در گذشته ي ايام، تلاش مي كرده اند؛ با اينكه حتي سوادي نداشته اند؛ پس ديگر وظيفه ي ما واضح و مبرهن است.

بنابراين بايد به اتحاد بينديشيم؛ نه اينكه به دنبال راهي براي ايجاد اختلاف باشيم.

اختلاف تا كي؟ كشته شدن اين همه انسان بي گناه تا چه زمان؟

وقتي مسئله اي به دست من و تنها من، حل مي شود، آيا باز بايد بنشينم و نظاره گر اين دنياي پر آشوب باشم؟ وقتي جواب مسئله را به خوبي مي دانم، آيا نبايد در فكر خود و در بينش خود تغييري به وجود آورم؟

به نظر من نشستن ظلم است؛ در چشمان غمگين كودكي بي پناه نگريستن و كاري نكردن ظلم است؛ ضجه ها و فرياد هاي مادران وپدران را بر بالين فرزندان شنيدن و بي اعتنايي كردن ظلم است. پس به پا خيز، بشتاب و تغيير ده.

با اينكه هزاران بار در مورد اين موضوع تكراري، ولي شيرين نوشته اند؛ باز هم شيرين است. كاري كن تا از اين پس اين تكرار شيرين را جايي نخوانيم، بلكه با چشم سر شاهد آن باشيم.

افزودن جدید
نوشتن نظر
نام:
ایمیل:
 
عنوان:
قالب نوشته:
[b] [i] [u] [url] [quote] [code] [img] 
 
 
:angry::0:confused::cheer:B):evil::silly::dry::lol::kiss::D:pinch:
:(:shock::X:side::):P:unsure::woohoo::huh::whistle:;):s
:!::?::idea::arrow:
 
کد آنتی اسپم نمایش داده شده در عکس را وارد کنید.
aaliyeh |1386-2-9 15:58:02
آره عزیزم کاش همه بدونن که بزرگی به گذشت و
انسانیت و وحدت یک ملته نه به سلاح جنگی داشتن
و کشتن انسان های بی گناه و کاش که این موضوع
هیچ وقت تکراری نشه
فدا  - موضوع تكراري؟! |1386-2-4 23:40:36
عاليه جان ممنون. شايد بعضي ها فكر كنند اين
موضوع ديگه تكراري شده ولي آيا واقعا همين
طوره؟!... وقتي دو تا آدم دعواشون مي شه و از هم
مي گذرند و دوباره آشتي مي كنند، مي گوييم
بزرگواري و انسانيت دارند. پس چرا وقتي دو تا
كشور دعواشون مي شه بايد با هم بجنگند تا فكر
كنيم قوي و بزرگند؟ چي مي شد دولتها هم آنقدر
بزرگ مي شدند كه همديگر را ببخشند و با هم دعوا
نكنند؟... تا اينگونه افكار از بين نرود و وحدت
در همه دروني نشود ، اين موضوع تكراري نمي شود.
قربانت
aaliyeh |1386-1-2 16:53:06
دوست عزیز
نظر شما کاملا به جاست این انحاد
مستلزم به وجود آمدن دگرگونی درونی در فرد است
و تنها با ایجاد تغییر و دغدغه در خود است که
می توانیم به این هدف بزرگ برسیم
yabaha  - من هم موافقم |1385-12-16 12:03:03
بادرود فراوان
من با مقاله شما موافقم
به
شرط اینکه هر شخص به تنهایی خود
را موظف به
احتراز از ستیزه و جنگ بداند
امیدوارم؟؟

3.26 Copyright (C) 2008 Compojoom.com / Copyright (C) 2007 Alain Georgette / Copyright (C) 2006 Frantisek Hliva. All rights reserved."