تا زمانی که نزد پدر و مادر زندگی می‌کنیم چشم به راهیم که شب عید هدیه‌ای دریافت کنیم که ما را شاد سازد.  اگرچه شادی‌ها گذرا هستند و غم‌ها نیز، امّا، گاه هدیه‌ای چنان سروری در ژرفنای قلب پدید می‌آورد که نورش به دل های دیگر نیز می‌رسد و شادمانی می‌بخشد.  اینک این داستان را برایتان باز گویم که آن شب کریسمس چسان مرا شادی بخشید که به گذشت روزگاران نورش از دلم نگریزد و سینه‌ام گرمایش را از دست ندهد.  باشد که شما را نیز خوش آید و دیگران را نیز بازگویید تا نورش جهانی را فرا گیرد. اگر این قصّه قدری طولانی است مرا ببخشایید ولی به خواندنش می‎ارزد و امّا قصّه ی من:

خانواده کوچکترین جامعه ای است  که هر انسانی در آن زندگی می کند و با آن در رابطه است. این جامعه گر چه کوچکترین است اما مهم ترین نیز هست چرا که ماهیت وجود هر انسانی در محیط خانواده شکل می گیرد پس حفظ بنیان خانواده و محکم کردن پایه های آن از اهمیت خاصی   برخوردار است . خانواده ای که پایه های آن محکم باشد به راحتی از هم نمی پاشد ولی اگر سست بنیان باشد حتی با لرزش کوچکی هم دوام نیاورده از هم می پاشد .

بيا يك بار هم ما امتحان كنيم، ببينيم مي شود يانه. نگو صدبار امتحان كرده اند نشده، هزار بار ديگر هم اگر امتحان كنيم نمي شود. ماتلاش خودمان را بكنيم، كاري به كسي هم نداشته باشيم. ببينيم مي شود عشق و عقل را باهم گره زد؟ دوستم مي گفت اين كار مثل اين است كه بخواهيم یک سيم داغ و يک نخ پلاستيكي را به هم گره بزنيم. ادبيات قديم و جديد ما پر از اين حكايت است كه عشق و عقل سازگاري ندارند و عشق سيل مهيبي به پا مي کند كه بنياد عقل از جا كنده می شود. اگر خوب فكرش را بكنيم مي بينيم كه هيچ دليلي وجود ندارد كه اين فرمول درست از آب دربياد. من فكر مي كنم وقت آن رسیده كه باورهاي كليشه اي قديمي خودمان را با دقت بيشتري بررسي كنيم و از وقايع و حوادث اتفاقي قانون نسازيم. يكي همين مورد. شايدنشود؛ ولي اگه بشود ثمرش خيلي عالي خواهد بود! مي داني چرا؟ یک عمر زندگي با احساس رضايت و خوشبختي. پس به زحمتش مي ارزد. حالا مي خواهي امتحان كني؟ بسم الله.

وقتی که عاشقش می شوی حتی به ذهنت هم خطور نمی کند که روزی رویش دست بلند کنی یا بخواهی صورتش را کبود کنی! ولی تجربه نشان می دهد که احتمال این وقایع زیاد است. از خودمان زیاد دور نبینیم. کسانی که به دلیل همسر آزاری پله های دادگاه را به امید طلاق طی می کنند روزی مثل من و شما وقتی به هم می رسیدند در عرش سیر می کردند و زمان برایشان متوقف می شد. پس چه می شود که لیلی و مجنون به آزار جسمی و روانی هم می پردازندو از هم متنفر می شوند؟ این سؤالی است که همه ما قبل از پیش آمدنش باید به آن فکر کنیم، مبادا دامنگیر ما نیز بشود.