چرا جنگ؟ چاپ
جمعه, 26 شهریور 1389 10:29
تعداد بازدید :6949
 

          من نمي دانم

 

                            و همين درد مرا سخت مي آزارد

 

         كه چرا انسان اين دانا

 

                             اين پيغمبر

 

        در تكاپوهايش

 

                          - چيزي از معجزه آنسوتر-

 

       ره نبردست به اعجاز محبت 

 

                           چه دليلي دارد؟

 

       چه دليلي دارد 

 

                       كه هنوز

 

                                  مهرباني را نشناخته است

 

                                 و نمي داند در يك لبخند 

 

                                                                 چه شگفتي هايي پنهان است

 

      من بر آنم كه در اين دنيا

 

                                خوب بودن – به خدا- سهل ترين كار است

 

      و نمي دانم

 

                    كه چرا انسان

 

                                     تا اين حد

 

                                                 با خوبي

 

                                                            بيگانه است

 

      و همين درد مرا سخت مي آزارد.

 

                                                                                           "فريدون مشيري"

 

زندگي د ر دنيا به چه معناست؟ آيا مي توان اين مسير كم و بيش كوتاه و نه چندان طولاني را كه معنايي بس ژرف و گسترده دارد جز با محبت و عشق معنا كرد؟ ايا زندگي جز عشق و محبت است؟

 

پس چرا؟ آخر چرا در اين دنياي آشفته صلح و آرامش معنايي ندارد؟ چرا عشق و محبت را ازياد برده ايم؟ مگر جز اينست كه آن معشوق حقيقي با عظمت بي پايانش به مخلوقات زميني اش عشق مي ورزد؟ پس چرا ما ، مايي كه سيرتمان آسماني است مايي كه سرمايه وجودمان عشق الهي است، اينگونه ايم؟

 

درمان اين درد را نمي دانم .شايد حب الهي از وجودمان رخت بر بسته كه اينگونه به معشوقه هاي آن عشق آسماني بي مهر شده ايم.

 

چرا بايد روزانه كودكاني را ببينيم كه پاهاي بي گناه خود را روي مين جا گذاشته اند؟

 

چرا جنگ و خونريزي؟

 

تا بحال به اين موضوع فكر كرده ايم كه بدون جنگ مي توان آسماني شد؟ مي توان عشق الهي را به آساني هديه داد...

 

به دنيايي مي انديشم عاري از نفرت و كينه ، سرشار از مهر و محبت به همنوع ...

 

لحظه اي چشمان خود را ببنديم و تصور نماييم جهاني را كه در آن مرزي وجود ندارد... جهاني كه در آن همه با هم متحد ند...

 

احساس مي كنم تنها با باور اين مسئله  كه قلبمان محل نزول عشق الهي است، مي توانيم اندكي مهربانتر شويم.

 

" تصور كن تو مي توني بشي تعبير اين رويا "

 

زين پس تصور مي كنم و پس از آن باور مي نمايم ، آري باور مي كنم كه مي توانم اين جهان رويايي را ايجاد نمايم.

 

پروردگارا قطره اي از محبت بي كران درياي عشقت را به اين بندگان حقيرت ارزاني دار تا شايد اين زمين خاكي صورت و مثال الهي گردد.  

 

 

 

                                 

 

                                

 

 

 

 

 

افزودن جدید
نوشتن نظر
نام:
ایمیل:
 
عنوان:
قالب نوشته:
[b] [i] [u] [url] [quote] [code] [img] 
 
 
:angry::0:confused::cheer:B):evil::silly::dry::lol::kiss::D:pinch:
:(:shock::X:side::):P:unsure::woohoo::huh::whistle:;):s
:!::?::idea::arrow:
 
کد آنتی اسپم نمایش داده شده در عکس را وارد کنید.

3.26 Copyright (C) 2008 Compojoom.com / Copyright (C) 2007 Alain Georgette / Copyright (C) 2006 Frantisek Hliva. All rights reserved."