|
نمي دونم هنوز هم ميشه يه رد پا از شهر ي رو كه مادر بزرگ تعريفش رو مي كرد پيدا كرد يا نه ؟! شهري كه بازار ومسجد وخونه هاي خودشو داره اما بدون دود كارخانه ها و ترافيك اتومبيل ها. شهري كه بتوني با جيك جيك گنجشكهاش از خواب پاشي نه با بوق وسر وصداي موتورها وماشين ها .شهري كه بارون، رود هاشو پراز آب كنه ومه صبحگاهي تو رو تو خودش محو كنه.
آسمان شب باانبوه ستارگان شب زنده دار وچشمك زن است كه معنا پيدا مي كند وآسمان صاف وزلال صبح بدون همين ستارگان . منظومه شمسي با زحل ومشتري ومريخ و زمين است كه معنا مي يابد و ساير كهكشان ها بدون اين سيارات. زمين با طبيعت وقاره ها واب ها ودرياهاست كه معنا پيدا مي كندودرياها با قطرات آب، جنگل ها با درختان و صحرا ها بدون انها . شهرها با اجتماع انسانها بوجود مي ايند والبته بوسيله ارتباط انسانها با طبيعت است كه معنا مي يابند. گاهي فاصله، تنها يك كلمه است يا حتي يك حرف اضافه: مانند جنگل وصحرا(با درخت _بي درخت).اما همين تفاوت ها هستند كه زيبايي ها را مي آفرينند. خيلي وقتها تفاوت ها بسيار شيرينند و البته تامل بر انگيز!! ولي همه اينها با تمام داشته ها وهمه نداشته هايشان زيبايند . ...رفت و رفت و رفت تا رسيد به يه جاي خيلي دور . آره نوه گلم : شهر اونا خيلي قشنگ بود؛ همون جايي بود كه پسر كوچولوي قصه ی ما هميشه آرزوشو داشت؛ پر از گل هاي قشنگ و آواز گنجشك ها. پسر كوچولو وقتي كه رفت تو خونه جديدشون پنجره ی اتاقشو باز كرد و يه نفس عميق كشيد وريه هاشو پر از هواي تازه كرد.... حالا نوبت منه درست مثل پسر كوچولو. اول كنار زدن پرده بعد باز كردن پنجره حالا موقشه يه نفس عميق وديدن گلهاي تو باغچه وشنيدن آواز گنجشك ها ....اما سرفه امونم نداد. نمي دونم چرا اينقدرباقصه هاي مادربزرگم فرق مي كرد هيچ گلي تو باغچه وهيچ گنجشكي تو اسمون نبود. چه برسه به هواي پاك !!! نمي دونم هنوز هم ميشه يه رد پا از شهر ي رو كه مادر بزرگ تعريفش رو مي كرد پيدا كرد يا نه ؟! .شهري كه بازار ومسجد وخونه هاي خودشو داره اما بدون دود كارخانه ها و ترافيك اتومبيل ها. شهري كه بتوني با جيك جيك گنجشكهاش از خواب پاشي نه با بوق وسر وصداي موتورها وماشين ها .شهري كه بارون، رود هاشو پراز آب كنه ومه صبحگاهي تو رو تو خودش محو كنه. توي چنين شهري زندگي هست. پاكيزگي هست. آرامش هست وخدا هست. مي توني وجود خدا رو حس كني. صداش رو بشنوي كه با آواز پرنده ها باهات حرف مي زنه وبا وزش هرنسيم دستي به صورتت مي كشه. (نظافت وسكون وآرامشي كه هر چند ظاهريست اما مي تونه روحت رو به پرواز در بياره). بعد از اون همه سرفه تنها كاري كه كردم چسباندن اين شعر كنار پنجره اتاقم بود اي ستاره باورت نمي شود: آن سپيده دم كه با صفا ونا ز در فضاي بيكرانه مي دميد ديگر از زمين رميده است اين سپيده ها سپيده نيست رنگ چهره زمين پريده است! فريدون مشيري پس يادمون باشه فرق بين جنگل طبيعي با جنگل مصنوعي رو يا فرق بين گلهاي طبيعي توي باغچه رو با گلهاي مصنوعي توي اتا ق و .... به اميد روزيكه شهر ها با انسانها وبا طبيعت طبيعي زيبا شوند و معنا پيدا كنند. راستي يادم رفت بگم مادر بزرگ اهل ماسوله وعاشق اونجا بود . (ماسوله شهري است درشمال سرسبزايران كه تابحال هيچ ماشيني رابه خودراه نداده است)
|
