جهل حقيقت ياب

جهل در لغت به معنی نادانی و بی خردی است. جهل مرکب آنست که شخص نمی داند، اما می پندارد که می داند. جهل بسیط آن است که شخص نمی داند و اعتقاد به دانستن خود هم ندارد؛

یعنی می داند که نمی داند. افرادی که در جهل مرکب مستغرق هستند به فرمو ده حضرت بهاءالله "مربای(تربيت شده ي) نفس و هوسند" و این جهل، ثمره افعال خود اشخاص است و حضرت بهاءالله آنرا اس اساس سیئات دانسته اند؛ یعنی فرد نمی داند، ولی می پندارد که عالم است و در این جهل مرکب که سبب بروز هر گونه گناه می شود تا ابد باقی می ماند.

جمال مبارک در بیانی می فرما یند : "جهال ارض ...... از حکمت های حکیم حقیقی غافلند و به ظنون و اوهام ناطق و عامل " (دركتاب عهدي) فرد جاهل به بد گمانی معروف است و بدین سبب از حقیقت بدور است و دائماً به شک و تردید مبتلا. چنانچه حضرت محمد (ص) می فر مایند: گوش دارند، نمی شنوند؛ چشم دارند، نمی بینند .

ولی یک نوع جهل نیز وجود دارد که حضرت بهاءالله در کلمات مکنونه می فرمایند : " جاهل شو تا از علمم نصیب بری ". در بیانی، جهل را اس اساس سیئات می پندارند ودر بیانی، جهل سبب بهره مندی از علم الهی می شود. حال این جهل چگونه جهلی است ؟ این جهل بسیار عالی است و صاحب این جهل باید از داشتن آن به خود ببالد. این جهل جهل نسبت به محدودیت هاست که به ظاهر مانع کننده اند و در عمل باز دارنده اند. در این جهل و نادانی، فرد ساده می اندیشد و ساده و ابتدائی عمل می کند و خود را در دام محدودیت ها و قید های ذهنی و پیچیدگی های توهمی و داده های ذهنی منفی دیگران نمی اندازد. با بستن کمر همت و با استمداد از قوای روحانی، وارد میدان می شود. در این جهل، فرد، متکی به خود است. داده های فکری دیگران در او تأثیری ندارد. در حجاب نفس و حجاب بغض و محبت گرفتار نیست. در واقع قلب خود را از علاقه ي دنیوی پاک کرده "به قسمی که حب و بغض، در قلب او نماند ". ساده می اندیشد و ساده عمل می کند؛ آنگاه می تواند پله های معرفت را به راحتی طی کند، خود را از بندهای حجاب خلاص کرده (حجاب هائی چون جاه و مال و شهوت و علم و طاعت ظاهری و ریاست و مقام )، آنگاه خود را از عالم نام ها و نشان ها خلاص کرده و در عالم بی رنگی خداوند وارد می شود. این جهل سبب پیشرفت می شود و نور علم و حقیقت، در قلب او تجلی می نماید؛ آن وقت، او کور می شود، تا جمال دیگری جز محبوب را نبیند، و کر می شود تا کلامی جز کلام او را نشنود، و فقیر می شود تا از غنای خداوند نصیب برد، و جاهل می شود تا از علم های دروغین که مانع هستند خلاص شود؛ با چشم پاک و دل طیب و گوش لطیف به حقیقت نائل می گردد. آیا به درستی شما تا حال توانسته اید بدون تکیه بر داده های منفی دیگران، با چشم خود با دل پاک به جستجوی حقیقت بپردازید. اگرچنين است شما جاهل هستید و به جهل خود ببالید .

درقرآن كريم در سوره رعد آيه 11 می فرمایند :"ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما با نفسهم "مضمون آيه مبارکه چنین است : همانا خداوند عقاید و آراءو اختیارات اشخاص را تغییر نمی دهد، مگر آنکه خود آن اشخاص پیشقدم شوند و سرنوشت خود را تعیین نمایند . پس بفرموده ي پیامبر گرامی، هر شخصی، خود می تواند عقائد و آرائش را تغییر دهد؛ اگر شخص به تحری حقیقت بپردازد و تمام اقوال دیگران را فراموش کند و خود به جستجوی حقیقت اقدام نماید؛ آنگاه او به معرفت حقیقی نائل می گردد.