| پيامك عزيز! |
|
| جمعه, 10 اسفند 1386 09:41 | ||||||||||||||||||||||||||
| تعداد بازدید :6408 | ||||||||||||||||||||||||||
|
من عاشق اس ام اس و ای میلم (یا پیامک و پست الکترونیکی)! اینها برای من وسایل خیلی باارزشی هستند که باعث شده اند با بسیاری از دوستان و اعضای فامیل که سالها ارتباطی با آنها نداشتم (چون در شهرها و کشورهای دیگری زندگی می کنند) مرتباً در تماس باشم، یا وقتی فرصت نمی کنم به اقوام یا دوستان نزدیکم سربزنم به آنها نشان بدهم که به یادشان هستم. این کار باعث غنای روابط اجتماعی من شده و پیوندهای محبتم را با آنها محکمتر کرده است. اما نمی دانم چرا هر چیزی برای بعضی از افراد اعتیاد آور است. گویی استفاده ي صحیح از هیچ چیز را بلد نیستند و با همه چیز بازی می کنند. امروز شاگردم که دختری 16 ساله است سر کلاس درس تقویتی اش تمام مدت، حواسش به تلفن همراهش بود که دائم چراغش روشن و خاموش می شد. گفت دوست دوستش است که دارد برایش اس ام اس می فرستد، چون دیشب برایش اس ام اسی فرستاده، بدون اینکه خودش را معرفی کند و حالا او می خواهد بداند که اس ام اس از طرف چه کسی بوده است. هر طور بود خودش را کنترل کرد تا ساعت درس تمام شد. بلافاصله بعد از اتمام درس شماره ي او را گرفت و شروع به صحبت کرد. اول برای مدتی خودش را معرفی نکرد و به هم متلک گفتند و توهین کردند. بعد هم که خودش را معرفی کرد خط و نشان کشیدنها و تهدیدها شروع شد و شاید بیش از یک ربع ساعت ادامه داشت تا اینکه خدا را شکر پدرش آمد دنبالش. همین شاگردم چند روز پیش می گفت روزی بیش از 50 اس ام اس می فرستد و همین قدر هم دریافت می کند. واقعاً تلفن همراه بلای جان این نسل شده و قسمت عظیمی از وقتشان را به هدر می دهد. نسل بزرگتر البته یک آب شسته تر است. البته فقط یک آب و نه حتی یک آب و نیم! دختر عموی بزرگ من که 54 سال دارد روزی نیست که از خواب بیدار شود و حداقل یک جوک برای دوستان و اقوام نفرستد. من مخالف جوک نیستم و خودم هم گاهی جوک برای این و آن می فرستم، اما اگر تمام زندگی افراد به جوک گویی بگذرد وحشتناک نیست؟ امروزه بچه هایی که ساعتها در مدرسه کنار یکدیگرند وقتی به خانه رسیدند شروع می کنند به اس ام اس زدن به همدیگر. از آن بامزه تر آن است که گاهی در یک اتاق پهلوی هم نشسته اند و به جای اینکه با هم حرف بزنند برای هم جوک می فرستند. بعضی وقتها فکر می کنم این نسل جدید کم کم حرف زدن را از یاد خواهند برد! اگر کمی به کارهایی که می کنیم فکر کنیم می توانیم از این وسایل به طور صحیحی استفاده کنیم، اما متأسفانه بیشتر اوقات اجازه می دهیم که آنها از اختیار ما خارج شوند و بر ما تسلط پیدا کنند. برای جلوگیری از این فاجعه، فکر می کنم یکی از بهترین راهها این باشد که قوانینی برای خودمان وضع کنیم و از آن پیروی کنیم، مثلاً با خودمان قرار بگذاریم که جز در مواقع ضروری به افرادی که مرتباً می بینیم اس ام اس نزنیم، یا با افرادی که از ما دورند هفته ای یک بار بیشتر تماس نگیریم، یا روزی یک ساعت بیشتر به اینترنت وصل نشویم، ... لطفاً اگر شما هم راه حلهای دیگری می دانید که مؤثر بوده اند با همه ي ما در میان بگذارید، شاید این مشکل را به کمک یکدیگر برطرف سازیم
Powered by !JoomlaComment 3.26
3.26 Copyright (C) 2008 Compojoom.com / Copyright (C) 2007 Alain Georgette / Copyright (C) 2006 Frantisek Hliva. All rights reserved." |
||||||||||||||||||||||||||