چرافرشته برانسان سجده كرد؟

داستان خلقت انسان از دیر باز تا کنون، زبان به زبان و نسل به نسل چرخیده و در کتب آسمانی نیز نقل شده است. اما به راستی در پس این حکایات، چه حقیقتی است و این حکایات بیانگر چیست؟ چرا انسان در بین تمام مخلوقات خداوند ،اشرف مخلوقات لقب گرفت؟

عده ای انسان را حیوان ناطق می دانند و بدین سبب او را نسبت به سایرمخلوقات پروردگار تمییز می دهند و عده ای به علت دارا بودن شعور و هوش انتزاعی ( هوشی که به وسیله آن از معلومات، کشف مجهولات می کند) وی را برترین مخلوق خالق یکتا می شمارند . اما قوای دیگری که اساساً انسان را از بقیه مخلوقات متمایز می نماید قوای اختیار است . در واقع انسان تنها مخلوقی است که تجلیگاه اسم مختار پروردگارش است. به سبب داشتن همین قوه است که انسان در انجام کاری تردید می کند و یا بعد از عملش پشیمان می شود؛ یا نسبت به عملش شاد می شود؛ چرا که در انجام آن عمل مختار بوده ،اختیار داشته که انجام بدهد یا ندهد.عده ای حیوان را نیز صاحب قوه ی اختیار می دانند؛ اما همان گونه که طوطی حرف می زند و یا دلفین دارای هوش است و این بیان و هوش، با قوای ناطقه و تفکر انسان قابل مقایسه نیست؛ قوای اراده ي حیوان را نیز نمی توان در برابر قوای اختیار انسان درنظر گرفت.حیوان بالاراده متحرک است؛ اما دارای اختیار نیست. فرضاً حیوانی که گرسنه است، اگر غذا در برابرش گذاشته شود، قطعاً غذا را می خورد؛ اما انسان به علت دارا بودن قوای اختیار منحصر به فردش، از خوردن غذا در عین گرسنگی صرف نظر می کند، و بسیاری نمونه های دیگری که نشان دهنده ی این مطلب است که قوای اختیار انسان متفاوت از اراده ی حیوان است. به یاد این بیت شعر می افتیم که : " نیش عقرب نه از سر کین است اقتضای طبیعتش این است " در واقع دلیلی که انسان را اشرف مخلوقات ملقب می کند، این است که انسان تنها مخلوقی است که تجلیگاه صفات خداوند است ، هر صفتی که برای خداوند در نظر می گیریم آنرا می توان در انسان تجلی داد "کریم، مهربان، عالم، مقتدر، مختار، بخشنده،......... " و انسان تنها مخلوقی است که می تواند این صفات را متجلی نماید. در این خصوص می توان مثالی ذکر کرد و آن مثال آفتاب و آئینه است .آئینه می تواند تجلیگاه شعاع آفتاب باشد ،خود آفتاب نیست؛ اما هر چه پاکتر و صیقلی تر باشد، بهتر می تواند شعاع آفتاب را منعکس کند.ای اشرف مخلوقات، هر نعمت را شکری بجاست و شکرانه این موهبت عظیم آنست که هر چه بیشتر آئینه وجودمان را صیقل دهیم و آنرا از غبار هوی و هوس پاک و منزه (پاکیزه) کنیم تا هرچه شفاف تر بتوانیم عظمت خالق خود را منعکس کنیم و به تمامه نشان دهیم که اشرف مخلوقات هستیم.

تو شمس سماء قدس منی خود را به کسوف دنیا میالای . حجاب غفلت را خرق کن تا بی پرده و حجاب از خلف صحاب به در آئی و جمیع موجودات را به خلعت هستی بیارائی .

افزودن جدید

نوشتن نظر

نام:

ایمیل:

عنوان:

قالب نوشته: