|
سالهاست از حکومت آنانی که از دین و آئین سخن میرانند ، بر این سرزمین ، میگذرد . سالهاست مردم سرزمین من چندین بار در روز؛ آیات قرآن را از گلدسته های مساجد گرفته تا رادیو و تلویزیون میشنوند و این آیات شریف بنا بر هر شرایطی ؛ چه عزا و چه عید ؛ مرتباً و منظماً در گوشهایمان طنین انداز است .
در میان این آیات ، برخی که دستمایه های انقلابی دارند آنقدر توسط واعظان و قاریان و خطیبان تکرار شده و یا توسط نویسندگان مورد استناد و تیمّن و تبرّک قرار گرفته و یا در مسابقات حفظ وقرائت بکار رفته اند که تقریبا در محفوظات همه ملت جای گرفته و هر کس میتواند با شنیدن کلمه اول ، آنرا تا به انتها از حفظ بخواند . گو اینکه آنچه در این میان هیچگاه بدان توجه کافی نمی گردد ؛گذشته از حدیث مغز و پوست مولانا ؛ همانا معانی آیات این مصحف شریف است که همیشه قربانی اهداف سیاسی و نقطه نظرهای شخصی و گروهی گردیده است. اما این مطلب موضوع بحث نیست . سخن آنکه در این میان هستند آیات بسیار ی که اشاره به آنها آنچنان دردسر آفرین خواهد بود که هیچگاه و در هیچ یک از رسانه ها ؛ از منبر گرفته تا صدا و سیما ، بدانها اشاره ای نمی شود . **** اینگونه آیات آنچنان مهجور و پنهان مانده اند که تصور وجود عمدی در کار پنهان سازی آنان ؛ چندان دور از ذهن به نظر نمیرسد . زیرا بر حسب تصادف در این سالها حتی یکبار نیز به پخش و تفسیر آنها اقدامی نگردیده است . از آنجاییکه احتمالاً اشاره بدانها موجب بوجود آمدن سؤالات بسیاری را در اذهان مردمان تیزهوش و مستعد امروز خواهد گشت ؛به نظر میرسد هیچکس مایل نیست خود را درگیر تفسیر یا حتی ترجمه آنها نماید زیرا اگر جواب ندهی یک مشکل بوجود می آید واگر جواب دهی، صد مشکل !!! جالب اینکه عموماً این گونه آیات دلالت بر ظهوری جدید داشته و عصری تازه را بشارت میدهند که در نهایت از آن نمد نمی توان کلاهی دوخت و شاید هم به همین دلیل باشد که عامداً و عالماً آنها را در لابلای های و هوی منبریان و قیل و قال " اهل علم !! به فراموشی سپرده اند . از جمله این آیات میتوان به آیه 77 سوره بنی اسرائیل اشاره کرد که در آن خداوند صراحتاً به استمرار سنت فرستادن پیامبران و عدم تغییر وتحویل در آن روش اشاره می فرمایند : " سنه من قد ارسلنا قبلک من رسلنا لا تجد لسنتنا تحویلاً " در این آیه حق جلّ جلاله از فرستادن پیامبران وهدایت مردمان به عنوان سنّتی ابدی یاد میفرمایند که مستمراً ادامه خواهد داشت و بدینگونه ما را انذار میفرمایند که مبادا با تشبث به برخی بهانه ها خود را از زلال سلسال الهی محروم نمائیم. همچنین در مورد آیه 34 سوره اعراف نیز به این گونه پنهان کاریها برخورد میکنیم ؛ آنجائیکه خداوند مؤکداً و دو بارتنها در یک کلمه (امّا یأتیّنّکم) ؛ بر آمدن پیامبرانی در آینده تأکید میفرمایند که آیات او را بر ما میخوانند و کسانی که با تقوی وصالح باشد ترس وحزنی نخواهند داشت؛ : " یا بنی آدم امّا یأتینّکم رسل منکم یقصون علیکم آیاتی فمن اتقی و اصلح فلا خوف علیهم و لا هم یحزنون " تأکیدات موجود در این آیه به حدّی شدید و مخاطب آن ( یا بنی آدم) به قدری وسیع و فراگیر و اشاره آن به آینده (با بکار بردن فعل مضارع) به اندازه ای واضح است که جای هیچگونه بحثی را در اثبات استمرار در ارسال رسل نمی گذارد . امّا باز می بینیم اینبار به نوعی دیگر و با استفاده از حربه ای جدید به مخفی کردن آن آیات پرداخته و از سیاست سکوت در باره آنها استفاده کرده اند تا مبادا مبادا افکار برانگیخته گردد و عقول به درک آن حوریان معانی فائز شود. از این روست که در تمام این سالها حتی یکبار راجع به این آیات چیزی نشنیدیم و در هیچ برنامه ای حضرات معمّم و یا کلاهی ؛ در مورد آن تفسیری نفرموده ویا حتی اشاره ای به آنها نکرده اند. هر کودک دبستانی که کمی عربی خوانده باشد میداند " ذلک " ضمیر اشاره به دور است و باید " آن " ترجمه شود و آیه اول سوره بقره به معنی "آن کتاب " است و نه " این کتاب" . آنجا که میفرمایند : "الم . ذلک الکتاب لا ریب فیه هدیً للمتقین" در طول تمام این سالها کسی نگفت که منظور از " آن کتاب " کدامست که میتواند افراد متقی و پرهیزگار ( که خود هدایت شده قرآنند و به همین دلیل متقی نامیده شده اند) را هدایت نماید .و یا اینکه هدایت مردمی که خود از تقوی و پرهیز گاری بهره مندند آیا در راهی جز به سوی تعالیم و احکام "آن کتاب " خواهد بود ؟ تا به حال هر گاه می پرسیدیم چه ظهوری را منتظر هستید ؛ درحالی که می ایستادند جواب میدادند : امام زمان و یا قائم آل محمد (ص) که می آید و عالم را پر از عدل و داد میکند . ولی حتی یکبار در رادیو و تلویزیون و رسانه های دیگر این نکته مذکور نگشت که بر اساس آیه 206 سوره بقره قرار است علاوه بر قائم آل محمد (ص) ؛ " خداوند" نیز در " سایه هایی از ابر" بیاید و نتیجتاً باید منتظر دو ظهور بود نه یک ظهور. آنجا که میفرماید : " هل ینظرون الاّ اَن یأتیهم الله فی ظلل من الغمام ..." آیا غیر از آن منتظرید که خداوند در سایه هایی از ابر بیاید؟... تصوّر آمدن خداوند بر زمین و عظمت چنین ظهوری برای آنانی که نگران از دست رفتن مناصب خود هستند و یا خود را از مراجع مورد استناد خلق میشمرند نه تنها سودی ندارد بلکه حتّی ممکن است دیگر کسی را گوش به فرمان و تحت امر خود نیابند تا به اشاره ای از سوی آنان محله ای را به آتش کشند و یا با سردادن وادینا وادینا خلق بیچاره را وسیله حصول اهداف خود نمایند . از این گونه آیات بسیار است . آیاتی که نخواسته اند ما آنها را بخوانیم و بفهمیم. آیاتی که هر گاه با چشم بصیرت و با قلبی پاک خوانده شود ؛ ما را از منجلاب تقلید به هوای خوش تحقیق و بالمآل به فضای جانفزای ایقان میرساند .
|
