مردم مهربان كشور من چاپ
مقالات شما
نوشته شده توسط ش.ن.جوان   
شنبه, 03 اسفند 1387 21:33
تعداد بازدید :6570

 

iranوطنم ایران است
با تو می‌گویم ای اهل دیار کانادا
یا تو که تاج محل سایه فکنده به سرت
گوش کن ساکن شهر نیویورک
گوش کن اي افغان 

 

وطنم ایران است
کشورم پادشه عید و گل و بستان است
میهنم مهد دو سلطان بهارستان است
مردمش ایرانی

مردم کشور من، دلهاشان
همچو دشت است وسیع و سرسبز
یا چو جنگل تر و تازه، خرّم
امّا می‌دانی؟

چند روزی است از این دشت
از این جنگل سبز
خار نفرت سر برآورده
به جای گل عشق!

من گمان می‌کردم،

رنگ نفرت در دل مردم این بوم،
ندارد راهی

من گمان می‌کردم
چشمه‌های می ناب
تا ابد از دلشان جوشان است،
تا ابد حوض زلال دلشان،
نشود بی ماهی

 لیک چندیست
معلم
به مونا، خواهر من،
جور دگر می‌نگرد
می‌گوید:
تو بهایی هستی
گمراهی!

 خانم همسایه
سرِ مادر زده فریاد:
نجس!
آگاهی؟

 من گمان می‌کردم
مردم کشور من،
تا ابد، مهر، گل باغچه‌ی منزلشان خواهد بود
تا ابد، عشق، چراغ دلشان خواهد بود

 من گمان می‌کردم
راه کورش
مکتب عدل علی
جزء آب و گلشان خواهد بود

 من نمی‌دانستم
هر کسی عشق و محبّت بشود مکتب او
یا وفاداری و انصاف، طریقش باشد
جاسوس است!
باید انداختنش در زندان!
باید اخراج کنند از تحصیل!

من گمان می‌کردم
رنگ نفرت در دل مردم این بوم،
ندارد راهی

 پس چرا می‌آید از نفس هم‌میهن، بوی بد

 گمراهی؟
بهر درمان چنین دردی، آیا تو نداری راهی؟

من هنوز از پس ویرانه‌ی سرد نفرت
نور صفا می‌بینم
آری
انکار مکن

بیشه‌ی مهر و وفا پابرجاست

من گون‌ها را
از دشت دل مردم شهر خواهم چید
و در آن باغچه‌ی سبز،
گلی خواهم کاشت،
از جنس محبّت،
تحرّی،
انصاف

 اگر از علم بدارندم باز
دانشکده‌ای خواهم ساخت
که در آن مهر و وفا و شفقت درس دهند
معرفت آموزند

 من گون‌ها را
از دشت دل مردم شهر خواهم چید
دانه‌ی غیرت
در عمق دل مردم من هست هنوز
باید آبش دادن

 آری
انکار مکن
مردم کشور من می‌دانند
که تعصب
آفت بیشه‌ی سبز دلشان خواهد بود

من نمی‌دانم اگر باغ دل مردم شهرم خشک است
پس گل خنده‌ی همسایه چه معنی دارد؟
آری
انکار مکن مردم کشور من
مهربانند هنوز
مهربانند هنوز
مهربانند هنوز

افزودن جدید
نوشتن نظر
نام:
ایمیل:
 
عنوان:
قالب نوشته:
[b] [i] [u] [url] [quote] [code] [img] 
 
 
:angry::0:confused::cheer:B):evil::silly::dry::lol::kiss::D:pinch:
:(:shock::X:side::):P:unsure::woohoo::huh::whistle:;):s
:!::?::idea::arrow:
 
کد آنتی اسپم نمایش داده شده در عکس را وارد کنید.
صهبا |1392-8-11 09:28:38
شعر زیبایی بود والبته مردم کشور ما
"مهربانند هنوز"
مسعود |1389-6-16 01:27:33
گويا جمله بندي در متن اصلاح شده است
مسعود |1387-12-5 05:28:54
اكثر مردم عزيز ايران وبيشتر اولياي امور در
ايران راضي به ظلم و بي عدالتي در حق هيچيك از
هموطنانشان بخصوص بهائيان كه هيچ بدي و دشمني
از آنان نديده اند، نيستند. حتی بسياري با
وجود تعصب و مخالفت شديدشان با اعتقادات
بهائيان، مي گويند كه بايد اينان نيز امكان
زندگي و برخورداري از عدالت را داشته باشند.
اين بي عدالتي ها فكر عده اي محدود است كه حتی
مصالح عمومي مملكت را حاضرند فداي اين كينه
هاكنند
جوان  - تصحیح |1387-12-4 13:46:37
متن شعر صحیح است ولی بندهایش کمی جابجا
بودند، صحیحش چنین است:

وطنم ایران است
با
تو می‌گویم ای اهل دیار کانادا
یا تو که تاج
محل سایه فکنده به سرت
گوش کن ساکن شهر
نیویورک
گوش کن افغانی

وطنم ایران
است
کشورم پادشه عید و گل و بستان است
میهنم
مهد دو سلطان بهارستان است
مردمش
ایرانی

مردم کشور من، دلهاشان
همچو دشت است
وسیع و سرسبز
یا چو جنگل تر و تازه، خرّم
امّا
می‌دانی؟

چند روزی است از این دشت
از این
جنگل سبز
خار نفرت سر برآورده
به جای گل
عشق!

من گمان می‌کردم
رنگ نفرت در دل مردم
این بوم،
ندارد راهی

من گمان

3.26 Copyright (C) 2008 Compojoom.com / Copyright (C) 2007 Alain Georgette / Copyright (C) 2006 Frantisek Hliva. All rights reserved."