|
نخستین بار از یکی از وزارتخانه ها شروع شد، خانم ها را اجباری زودتر از آقایان تعطیل کردند تا بروند به خانه و زندگیشان برسند. بنابراین اضافه کاری برای خانم ها در آن وزارتخانه ممنوع اعلام شد. حالا با گذشت 2 سال از آن ماجرا، قرار است ساعت کار زنان شاغل در تمام دستگاه های دولتی کاهش یابد. اما آیا همه زنان مایل به اجرای این طرح هستند؟
نخستین بار از یکی از وزارتخانه ها شروع شد، خانم ها را اجباری زودتر از آقایان تعطیل کردند تا بروند به خانه و زندگیشان برسند. بنابراین اضافه کاری برای خانم ها در آن وزارتخانه ممنوع اعلام شد. حالا با گذشت 2 سال از آن ماجرا، قرار است ساعت کار زنان شاغل در تمام دستگاه های دولتی کاهش یابد. اما آیا همه زنان مایل به اجرای این طرح هستند؟ قبل از ما هم آن ور آبی ها به فکر کاهش ساعت کار زنان افتاده بودند. در ژاپن که کشور کار است، از چندین سال قبل ساعت کار مادران را طوری تنظیم کرده اند که بعد از بچه ها از خانه بیرون روند و قبل از آنها به خانه بازگردند. دولت فرانسه نیز با هدف تحکیم بنیادهای خانواده و تاکید بر مشاغل خانگی، طرحی را با عنوان "به خانه برمی گردیم" به اجرا درآورده است. قرار است ما هم برای زنان شاغل تسهیلاتی قائل شویم. شهلا باقری _معاون پژهشی مرکز امور زنان و خانواده _ از طرح کاهش ساعت کار زنان شاغل خبر داده و گفته این مرکز در حال مطالعه و بررسی تطبیقی این طرح با تسهیلات شغلی ارائه شده در دیگر کشورهاست و بعد از اعمال اصلاحات نهایی، آن را برای اجرا به دولت تقدیم می کند. خانم ها دلشان را صابون نزنند چون هنوز این طرح به تصویب دولت نرسیده است. گیریم، ساعت کار خانم کارمندهای دولت کاهش یافت، شاغلان بخش خصوصی تکلیفشان چیست؟ مریم ایمانی _ مادری که در یک شرکت خصوصی شاغل است _ می گوید : "این طرح، خیلی خوب است اما کارفرماها همین طوری هم با استخدام کارمند زن مشکل دارند، چه رسد به اینکه ساعت کار زنان کمتر هم بشود". با این حال به اعتقاد خانم ایمانی کاهش ساعت کار زنان طرح بسیار خوبی است. خانم باقری نیز درباره مشکلات و پیامدهای اجرای طرح کاهش ساعت کار زنان گفته، دولت می تواند با استفاده از ضمانت های اجرایی در بخش های دولتی، کارفرمایان و مدیران مرد را به استخدام زنان ترغیب کند. در بخش خصوصی هم می توان با اعمال سیاست های خاص از طریق معافیت های مالی، فرهنگسازی و حتی با حمایت های غیر مادی، اشتغال زنان را تثبیت و تضمین کرد. اما این فقط یک روی سکه است، همه زنان، با کاهش ساعت کاری موافق نیستند. همان زمان هم در وزارتخانه مزبور برخی از زنان به خاطر سلب امکان اضافه کاری شاکی شدند. به گفته سوده امینی _ که متاهل است اما فرزندی ندارد _ کاهش ساعت کاری زنان، ناخودآگاه برخی فرصت ها را از آنان می گیرد. وی که مدیریت بخش اداری یک اداره دولتی را بر عهده دارد، اضافه می کند : "درست است، کاهش ساعت کار اداری وقت بیشتری برای خانه می گذارد اما بسیاری از جلسات ممکن است خارج از ساعت اداری یا در ساعات انتهایی کار برگزار شود. فرض کنید یک خانم مدیر، دائم بهانه بیاورد که ساعت کاری من تمام شده و نتواند در جلسات شرکت کند. با این حساب به سرعت شغلش را از دست می دهد یا حداقل شغل بهتری به او پیشنهاد نمی شود، چون که نمی تواند مثل همکاران مردش برای کار وقت بگذارد." از همه این مسائل که بگذریم، بسیاری از زنان شاغل مجردند و مسئولیت خاصی در خانه ندارند. اجرای یکسان این طرح در مورد آنان همانند زنانی که متاهل و مادرند، جای سوال دارد.
|
