بيابانهای ايران گسترش می يابد

رييس سازمان جنگلها، مراتع و آبخيزداری ايران گفته است: جمهوری اسلامی ايران در رديف ‪ ۱۰کشور نخست جهان به لحاظ مقابله با پديده بيابانزايی قرار دارد.

رييس سازمان جنگلها، مراتع و آبخيزداری ايران گفته است: جمهوری اسلامی ايران در رديف ‪ ۱۰کشور نخست جهان به لحاظ مقابله با پديده بيابانزايی قرار دارد.

"خداکرم جلالی" روز سه‌شنبه در گفت و گو با خبرگزاری جمهوری اسلامی، ايرنا، از بيابانزايی به عنوان يکی از سه چالش تغيير اقليم جهانی ياد کرد و افزود: اين پديده به لحاظ آنکه حدود يک ششم جمعيت جهان را تحت تاثير قرار داده، از اهميت بالايی برخوردار است.

به گفته وی، سازمان ملل بر اين اساس سال ‪ ۲۰۰۶ميلادی را به عنوان سال مقابله با پديده بيابانزايی اعلام کرده است.

آقای جلالی با اشاره به سهم بالای ايران از بيابانهای جهان، اظهار داشت: ‪ ۲/۴درصد بيابانهای جهان با وسعت ‪ ۳۲/۵ميليون هکتار در ايران واقع شده است که اين ميزان حدود ‪ ۲۰درصد از مساحت کشور را شامل می‌شود.

"ايران در سالهای گذشته، فعاليتهای خوبی درخصوص مقابله با اين پديده انجام داده است که از آن جمله می‌توان به نهالکاری در سطح ‪۲ ميليون هکتار از عرصه‌های بيابانی، مالچ پاشی در سطح ‪ ۲۲۴هزار هکتار و حفاظت و قرق در سطح ‪ ۷/۵ميليون هکتار از عرصه‌های يادشده اشاره کرد."

وی با بيان آنکه هم‌اکنون حدود ‪ ۱۰۰ميليون هکتار از وسعت ايران در معرض پديده بيابانزايی است، افزود: از اين ميزان، ‪ ۷۵ميليون هکتار در معرض فرسايش آبی، ‪ ۲۰ميليون هکتار در معرض فرسايش بادی و پنج ميليون هکتار در معرض تخريبهای شيميايی و فيزيکی خاک است.

"در شرايطی که متوسط تبخير و بارش جهانی سالانه به ترتيب ‪ ۷۰۰و ‪ ۷۵۰ميليمتر است اما متوسط تبخير سالانه در ايران سه برابر و ميزان بارش نيز يک سوم متوسط جهانی است."

وی استفاده بيش از حد از سفره‌های آب زيرزمينی، شيوه‌های نامناسب آبياری، شخم در جهت شيب، کاهش پوشش گياهی، عدم تعادل بين دام و ظرفيت مراتع را از عوامل انسانی در پديده بيابانزايی ياد کرد.

وی همچنين تامين سوخت برای مردم مناطق بيابانی و جنگل نشينان را از ديگر راههای مقابله با پديده بيابانزايی دانست و افزود: سالانه حدود ‪۷۰۰ هزار مترمکعب چوب به صورت قانونی از جنگلهای ايران برداشت می‌شود و اين در حالی است که سالانه ‪ ۱۵ميليون مترمکعب پوشش گياهی عرصه‌های منابع طبيعی برای تامين مصارف سوختی نابود می‌شود.

وی کاهش پوشش گياهی را عامل تقويت بيابانزايی در کشور خواند و گفت: هر ميزانی که برداشت پوشش گياهی از جمله هيزم و بوته برای تامين مصارف سوختی کاهش يابد، به همان ميزان از بروز پديده بيابانزايی جلوگيری خواهد شد.

آقای جلالی گفت با وجود تشخيص اهميت مقابله با بيابانزدايی در برنامه چهارم توسعه سال گذشته فقط ‪ ۱۱۷ميليارد ريال در بودجه برای اين امر منظور شد که از اين ميزان تنها حدود ‪ ۶۵درصد تخصيص يافت.