بيانيه مؤسسه پژوهشي كودكان دنيا چاپ
خواندنیها
نوشته شده توسط مؤسسه پژوهشي كودكان دنيا   
چهارشنبه, 31 شهریور 1389 12:12
تعداد بازدید :7497
به نام دوستدار كودكان

 

 

بيانيه موسسه پژوهشي كودكان دنيا براي گسترش فرهنگ صلح

 

 

 

 

مقدمه:

 

 

  صلح از ذهن انسان ها ريشه مي گيرد. هر انساني در يک محيط سالم مي تواند با ارزشهاي زندگي آشنا شود خود و ديگران را دوست داشته باشد به همه موجودات احترام بگذارد و بياموزد که اجازه ندارد حق حيات و زندگي را از کسي دريغ کند.جنگ نيز از ذهن انسان ها ريشه مي گيرد. بدين ترتيب بايد در همان جا جنگ را خشکاند و به جاي آن صلح، تفاهم، شکيبايي و عدالت را آموزش داد.

 

 

  ما مي دانيم که صلح فقط به معناي نبودن جنگ نيست، بلکه حضور در يک جامعه مدني و سرشار از عدالت، تفاهم و همزيستي، ديگر پذيري، آزادي، دموکراسي و . . .  است.

 

 

 

 

فصل يک

 

 

کليات

 

 

به کودکانمان آموزش دهيم:

 

 

به همه انسانها از هر قوم، نژاد، رنگ، مذهب، و يا هر عقيده، زبان و باور احترام بگذارند.

 

 

هيچ فرقي بين انسانها نيست. هيچ انساني به خاطر طبقه، نژاد، رنگ و مذهب و . . . به انساني ديگر برتري ندارد.

 

 

قرار نيست که همه انسانها مانند هم فکر کنند و مانند هم زندگي کنند.

 

 

 

 

فصل دو

 

 

اديان

 

 

به کودکانمان آموزش دهيم:

 

 

به همه اديان و پيروان آن احترام بگذارند،

 

 

همه پيروان اديان مي توانند در کنار هم با شکيبايي و همزيستي زندگي کنند،

 

 

از هر روش و انديشه اي که موجب جدايي و اختلاف بين پيروان اديان مي شود خودداري و پرهيز کنند.

 

 

 

 

فصل سه

 

 

اقوام، نژاد و زبان

 

 

به کودکانمان آموزش دهيم:

 

 

به همه اقوامي که در ايران زندگي مي کنند احترام بگذارند. مردمان ترک، لر، کرد، بلوچ، ارمني، گيلک، عرب، فارس و . . . همه قابل احترام هستند.

 

 

هيچ قومي برتر از قومي ديگر نيست.

 

 

بوميان منطقه خود را بشناسند و به خرد بوميان و اقوام مختلف احترام بگذارند.

 

 

به هيچ کس اجازه ندهند که قومي را تحقير کنند.

 

 

هيچ فرقي بين انسانها از بابت رنگ و نژاد آنها وجود ندارد.

 

 

نبايد انسان ها را بر اساس رنگ چهره شان نامگذاري و يا شناسايي کنند.

 

 

رنگ و نژاد امتيازي براي ارزشمند بودن نيست.

 

 

هر انساني حق دارد که به زبان خود صحبت کند.

 

 

احترام گذاشتن به هر زباني يعني احترام گذاشتن به پيشينه فرهنگي مردمي که به آن زبان صحبت مي کنند. توجه به انواع زبان هاست که مي تواند زبان ما را غني کند.

 

 

 

 

فصل چهار

 

 

جنسيت

 

 

به کودکانمان آموزش دهيم:

 

 

انسانها به خاطر جنسيتشان برتر و يا مهمتر نيستند.

 

 

از هر نوع رفتاري که بين دختران و پسران تبعيض قائل مي شود پرهيز کنند.

 

 

هرگز قصه، شعر و يا حرفي که دختران را ضعيف و يا ناتوانتر از پسران معرفي مي کند باور نکنند.

 

 

 

 

فصل پنج

 

 

معلوليت

 

 

به کودکانمان آموزش دهيم:

 

 

به همه افرادي که در يکي از توانايي هاي جسمي، ذهني و حسي مشکل دارند احترام بگذارند.

 

 

 هيچ انساني را به خاطر معلوليت کنار نگذارند.

 

 

 تلاش کنند که تا با معلولين ارتباط برقرار نمايند و آنها را در فعاليت هاي اجتماعي سهيم کنند.

 

 

 اين حق کودکان است که در کنار هم زندگي کنند.

 

 

 

 

فصل شش

 

 

پناهندگان

 

 

به کودکانمان آموزش دهيم:

 

 

به همه انسان هايي که به سرزمين ما مهاجرت کرده اند و يا پناهنده شده اند احترام بگذارند.

 

 

به حرف کساني که پناهندگان را انسان هايي بد و يا مزاحم مي دانند گوش ندهند.

 

 

را ه هاي ارتباط بيشتر با پناهندگان را بيابند.

 

 

 

 

فصل هفت

 

 

محيط زيست

 

 

به کودکانمان آموزش دهيم:

 

 

کره زمين را با تمام منابع طبيعي آن حفظ کنند،

 

 

 

 

از وسايلي که محيط زيست را تخريب مي کند استفاده نکنند.

 

 

به هيج حيواني آزار نرسانند.

 

 

مراقب حيوانهايي که نسلشان در خطر است باشند.

 

 

درخت ها را از بين نبرند و آب و هوا را آلوده نکنند.

 

 

فرهنگ صلح بدون حفظ محيط زيست معنا ندارد.

 

 

 

 

فصل هشت

 

 

خشونت

 

 

به کودکانمان آموزش دهيم:

 

 

رفتار خشونت آميز نسبت به انسانها و موجودات ديگر نداشته باشند.

 

 

عوامل خشونت زا را بشناسند و براي از بين بردن آن فعاليت کنند.

 

 

از دست، پا و مغز خود براي صلح و دوستي استفاده کنند.

 

 

به هيچ انساني آزار نرسانند.

 

 

کشتار انسانها را امري زشت و ناپسند بدانند.

 

 

از حرفها، برنامه ها اسباب بازي ها و فيلم هايي که خشونت را تبليغ مي کند پرهيز کنند.

 

 

و با خود هر روز تمرين کنند که رفتار خشونت آميز اولين و آخرين راه حل مسايل و مشکلات نيست.

 

 

 

 

فصل نه

 

 

ارزشهاي زندگي

 

 

به کودکانمان آموزش دهيم:

 

 

به ارزشهاي زندگي احترام بگذارند و آنها را در زندگي خود به کار بگيرند.

 

 

صداقت، فروتني، سادگي، اتحاد، دوست داشتن، شکيبايي، مسووليت پذيري، شادي، تحمل، احترام، همکاري و . . . ارزش هايي هستند که روزانه بايد آنها را با خود تکرار کرد و در زندگي آنها را رعايت نمود.

 

 

براي درک نظرات ديگران اشتياق نشان بدهند.

 

 

براي پذيرش ديگران پيش قدم شوند.

 

 

 

 

فصل ده

 

 

خانواده

 

 

به کودکانمان آموزش دهيم:

 

 

به اعضاي خانواده خود و خانواده هاي ديگر احترام بگذارند.

 

 

همه انسانهايي که در روستا، شهر و سرزمين ما زندگي مي کنند جزو خانواده بزرگ تري هستند که ما به آن تعلق داريم.

 

 

به فرهنگ و آداب و سنني که هر خانواده دارد احترام بگذارند.

 

 

به شخصيت و خرد اعضاي سالمند خانواده ها احترام بگذارند.

 

 

 

 

فصل يازده

 

 

مشارکت

 

 

به کودکانمان آموزش دهيم:

 

 

براي شنيدن حرفها و نظرات ديگران تلاش کنند.

 

 

به موقعيت جمع فکر کنند و به کارهاي جمعي احترام بگذارند.

 

 

در فعاليتهاي ديگران سهيم شوند و ديگران را در فعاليتهاي خود سهيم کنند.

 

 

در انجام کارهاي مختلف به نظرات ديگران توجه کنند.

 

 

اجازه ندارند به تنهايي براي جمعي تصميم بگيرند و آن تصميم را به ديگران تحميل کنند.

 

 

براي درک بخشهاي مشترکي که بين انسانها و گروه هاي مختلف وجود دارد تلاش کنند.

 

 

 

 

فصل دوازده

 

 

آزادي

 

 

به کودکانمان آموزش دهيم:

 

 

به همه تفاوت ها و تنوع ها احترام بگذارند. قرار نيست که همه انسانها شبيه هم باشند و مانند هم فکر کنند.

 

 

به عقايد ديگران احترام بگذارند.

 

 

از پيشداوري پرهيز کنند.

 

 

از هر چيزي که ارزش انساني را به خطر مي اندازد بپرهيزند.

 

 

به ديگران اجازه بدهند که آزاد فکر کنند و کسي را مجبور به پذيرفتن عقايد خود نکنند.

 

 

به آزادي انسانها احترام بگذارند.

 

 

آزادي با رعايت عدالت معنا پيدا مي کند. آزادي با عدالت کامل مي شود.

 

 

 

 

فصل سيزده

 

 

حقوق شخصي

 

 

به کودکانمان آموزش دهيم:

 

 

با حقوق خود آشنا شوند.

 

 

ساير کودکان و دوستان خود را با پيمان جهاني حقوق کودک آشنا کنند.

 

 

با حقوق بشر آشنا شوند و به حقوق بشر احترام بگذارند.

 

 

 

 

 

 

فصل چهارده

 

 

صلح

 

 

به کودکانمان آموزش دهيم:

 

 

براي صلح جهاني تلاش کنند و صلح را مقدم بر هر نوع درگيري بدانند.

 

 

عشق به انسان ها را تمرين کنند.

 

 

براي دستيابي به صلح جهاني با فرهنگ ملل ديگر آشنا شوند.

 

 

ياد بگيرند که راه نجات انسان ها فقط و فقط در سايه صلح و همزيستي است.

 

 

 

 

فصل پانزده

 

 

تعهد جمعي

 

 

به کودکانمان آموزش دهيم:

 

 

ما مربيان، معلمان، مراقبان، والدين و علاقه مندان به گسترش فرهنگ صلح با پذيرفتن مفاد اين بيانيه مي کوشيم موارد فوق را رعايت کنيم و همزمان آن را به کودکان پيرامون خود آموزش دهيم.

 

 

مؤسسه پژوهشي کودکان دنيا 1379

افزودن جدید
نوشتن نظر
نام:
ایمیل:
 
عنوان:
قالب نوشته:
[b] [i] [u] [url] [quote] [code] [img] 
 
 
:angry::0:confused::cheer:B):evil::silly::dry::lol::kiss::D:pinch:
:(:shock::X:side::):P:unsure::woohoo::huh::whistle:;):s
:!::?::idea::arrow:
 
کد آنتی اسپم نمایش داده شده در عکس را وارد کنید.

3.26 Copyright (C) 2008 Compojoom.com / Copyright (C) 2007 Alain Georgette / Copyright (C) 2006 Frantisek Hliva. All rights reserved."