|
نقل از سايت: دنياي زنDonya-ye Zan
بهره برداری از نیروهای نهفته دختران و زنان بنا بر تجربه های چند دهه اخیر سازمان ملل متحد یکی از عوامل مهم پیشرفت اقتصادی و اجتماعی در ممالک در حال رشد بشمار می آید. در کنگره جهانی سازمان ملل متحد در سال 2005 حکومتهای جهان در این موضوع توافق کردند که پیشرفت زنان موجب پیشرفت همگانی در تمامی ممالک دنیا خواهد بود. دبیر کل سازمان ملل متحد آقای بانکیمون در سخنرانی خود بمناسبت روز زن در هشتم مارس سال 2008 به این موضوع اشاره کرد که تجربه های متعدد و مستند این سازمان در چند دهه گذشته نشانگر آنست که پیشبرد زنان و بهبود شرایط تربیتی وآموزشی آنان اثر مضائف بر باربری و تداوم رشد اقتصادی ممالک داشته است.
در نتیجه آرمان روز زن را بانکیمون ،سرمایه گذاری بر نیروی زنان و دختران جهان، اعلام نمود.[i] او بر این باور است که مبارزه با فقروگرسنگی در جهان که این سازمان با شروع قرن دوهزار میلادی جزو برنامه های اصلی خود قرار داده و تا سال 2015 باید به نتیجه رسد تنها با دادن امکانات به زنان و دختران واستفاده از این نیروی عظیم اجتماعی که تا حال در بسیاری از نقاط جهان در چهاردیواری منزل مبحوس مانده امکان پذیر خواهد گردید.
یکی از تجربیاتی که این مطلب را تائید میکند فعالیتهای محمد یونس بنیانگذار و مالک بانک «گرامین» بنگلادش و تلاش او برای مبارزه با فقر و کمک به رشد اقتصادی خانواده‌های بی‌بضاعت کشورش می باشد که موجب اهدای جایزه صلح نوبل در سال 2008 به او گردید. این بانک با دادن وام های کوچک به خانواده هائی که جهت امرار معاش روزانه به کمتر از یک دلار امریکائی نیازمندند به آنان کمک می کند که با راه انداختن مشاغل شخصی و خانوادگی از چرخه‌های فقر و سرقت، فقر و گدایی، فقر و فحشا و فقر و مرگ رهایی یافته و توان زندگی با تکیه بر خود را پیدا کنند .
دریافت کنندگان این وامها در کشورهای مختلف تا کنون بیش از شصت میلیون بوده که هشتاد در صد آن را زنان تشکیل می دهند. زنان در این نقاط جهان اکثراً شغلی نداشته و آمادگی بیشترجهت شروع حرفه جدیدی را نشان می دهند. تجربه چند دهه گذشته نشان داده که زنان مسئولیت بیشتری در قبال خانواده حس کرده و با اقدام و فعالیت و پس دادن وام ها اعتماد وام دهندگان را بخود جلب ساخته اند.
بزرگترین مانع بر سر این راه بنا به گفته بانکیمون دبیر کل سازمان ملل متحد سیاست دولت هائیست که حاضر نیستند مسئله برداشتن تبعیض از زنان را در برنامه کار خود قرار داده و با تغییر قوانین سنتی آزادی زنان را در فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی تضمین کنند و باین ترتیب خود مانع پیشرفت اقتصادی مملکتشان می گردند.
بر اساس نمایه‌ء گرسنگی در جهان بیش از۸۵۰ میلیون نفر در ۳۶ کشور جهان از گرسنگی رنج می‌برند. میتوان گفت که گرسنگی ابعاد تهدید کننده‌ای به خود گرفته است. در سال ۲۰۰۷ موضوع نشست «روز جهانی تغذیه» را که همه ساله در تاریخ ۱۶ اکتبربر گزار می گردد را «حق بشری برای تغذیه» اعلام نمودند. در ایران نیز در صد قابل توجهی از جمعیت کشور با فقر و مشکلات ناشی از آن مانند فحشا، گدائی، سرقت و نظائر آن دست درگریبانند.
اهمیت بهره برداری از نیروی زنان تنها در مبارزه با مشکل گرسنگی و فقر در جهان خلاصه نمیگردد. از آنجا که زنان با دید دیگری به مسائل مینگرند همکاری و شرکت آنان در فعالیتهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی نظر گاه های جدیدی را مورد توجه قرار داده و به حل مشکلات کمک می نماید.
نقش زن و مرد در خانواده و اجتماع تا حدود نیم قرن پیش بنا بر سنن وآداب اجتماعی زمان مشخص و روشن بود. دختر و پسر جوانی خواسته یا ناخواسته ازدواج میکردند مرد وظیفه اش خارج از منزل جهت کسب وکار و امرار معاش بود و حوزه اختیارات زن را چهاردیوار خانه محدود می ساخت. این الگو در نتیجه تحولات صنعتی و اجتماعی از سوئی وبا جنبش آزادیخواهی زنان از سوی دیگردر تمام جوامع جهان دچار دگرگونی گردیده.
یکی از ویژگیهای دنیای کنونی سرعت تحولات وروبروئی مداوم با شرایط جدید و چالش های پیش بینی نشده میباشد. پیشرفت های علمی و صنعتی از سوئی موجبات رفاه و بهره برداری بهتری از امکانت زندگی را فراهم ساخته. از سوی دیگر انسانها را با مشکلات پیچیده و دشوارجدیدی روبرو نموده که روشهای سنتی دیگر جوابگوی آن نمی باشد. زنان جهان که در نقش مادروهمسر در طی قرنها با بردباری و فداکاری و رعایت دیگران نیروی خود را وقف رفاه خانواده خود ساخته اند باید هم اکنون استعداد و قابلیت خود را در خدمت اجتماع گزارده و دوشادوش مردان همت خود را در راه حل مشکلات پیچیده جهان بکار آورند.
در کشورهای دموکراتیک امروزه مانعی بر سر راه دختران جهت تحصیل و کار موجود نمی باشد. مشکل کنونی زنان در این ممالک همگام کردن مسئله نگهداری کودکان با ساعت کار و فراهم ساختن امکانات پیشرفت زنان به پست های بالای ریاست در اقتصاد و سیاست می باشد. در کشورهای در حال توسعه مانع اصلی عدم آگاهی خصوصاٌ در بین مردان است که هنوز به این حقیقت واقف نگشته اند که پیشرفت و همکاری زنان موجب پیشبرد رفاه همگانی و در نتیجه سبک تر ساختن باری میگردد که در این دنیای پر آشوب بر دوش مردان سنگینی میکند.
[i] http://www.un.org/News/Press/docs/2008/sgsm11442.doc.htm
|
