سعدي در كتاب گلستان حكايتي دارد كه اگر چه بسيار زيبا و بسيار درست است ؛ اما اي كاش هرگز آن را ننوشته بود . از تماميت اين حكايت ، بسياري از مافقط اين جمله را آموخته ايم كه دروغ مصلحت آميز به از راست فتنه انگيز ؛ ولي نمي دانيم منظور سعدي از مصلحت و فتنه چه بوده است . مصلحت راصرفا مصلحت شخصي خودمي دانيم و فتنه را كوچكترين لطمه به نافع خود مي پنداريم.ابايي نداريم كه براي ذره اي نفع مادي بيشتر كه از آن به مصلحت تعبير مي كنيم؛ با يك دروغ، حقي را ناحق كنيم، يا از انجام دادن تعهدات خود سر باز زنيم، يا خانمان و حتي مملكتي را به باد دهيم، يا با حساب سازي از پرداخت ماليات فرار كنيم و از انجام دادن وظايف خود شانه خالي نماييم و تقصير راهم به گردن ديگران اندازيم ؛ قولي بدهيم كه هرگز قصد انجام دادن آن را نداريم ، به دروغ قسم بخوريم ، به قول معروف گنجشك را رنگ كنيم و به اسم قناري بفروشيم و به اين زرنگي خود افتخارهم بنمائيم.

(انتقام الهي)

ما در زندگي روزمره خود از اصطلاحاتي استفاده مي كنيم كه هر يك متضمن مفاهيم و اعتقاداتي است و ما ، اغلب به طور ناخود آگاه آن اعتقادات را مي پذيريم، بدون اينكه درباره آنها تأمل كنيم .

يكي از اين اصطلاحات عبارت انتقام الهي است . وقتي كسي كار بدي مي كند و به دنبال آن دچار مشكلي مي شود، مي گوييم دچار انتقام الهي شده است . بياييد كمي درباره اين اصطلاح بينديشيم .

ساليان دراز افراد بسياري از اين محل عبور مي كردند و هيچ يك جز سنگ و خاك در آن چيزي نمي ديدند . اما يك روز يك نفر از آنان با خود گفت : چطور ممكن است در اينجا هيچ چيز با ارزشي وجود نداشته باشد؟ من مطمئنم كه خداي مهربان به فضل و رحمت خود براي اين مكان هم نصيبي مقدر كرده است .  با اين ايمان شروع كرد به كندن زمين . پس از مدتي به آب رسيد و در آنجا به كشت و كار پرداخت و مزرعه سرسبزي به وجود آورد . آري تنها با ايمان بود كه بياباني خشك به كشتزاري پر بار تبديل شد .

دين به معناي راه و روشي است كه خدا توسط پيامبران كه مظاهر امر و قدرت او ميباشند؛ براي بشر نازل فرموده تا آنان را در چند راهي هاي پر شك و ترديد زندگي، هدايت و راهنمايي فرمايد . برنامه اي كه اديان الهي براي هدايت انسانها به آنها ابلاغ كرده اند بدون هيچگونه شك و دودلي عالي ترين و كامل ترين برنامه زندگي بشر است و وجود چنين برنامه اي براي ارشاد عالم انساني، نه تنها لازم بلكه اجتناب ناپذير است ؛زيرا همانگونه كه تاريخ بشر ثابت كرده است، كليد سعادت بشري و خوشبختي عالم انساني جز نزد خداوند متعال كه خالق سعادت و نيكبختي است، در اختيار هيچ كسي نيست .